Einde

De tandwielen van de klok zijn begonnen met hun laatste ronde voor dit jaar.
De wijzers lopen nog een keer een etmaal rond.
De laatste loodjes worden gelegd, het einde is in zicht.
Nog even en we schranzen ons achter oliebollen en champagne glazen.
Goede voornemens doen we niet aan maar hebben ze in het geheim toch gemaakt.
Buiten klinken de eerste knallen, nu tot ergernis maar straks tot ons plezier.
Staat de champagne koud en hebben we voldoende glazen.
Is mijn telefoon opgeladen om straks iedereen nog even te kunnen bellen.
De sms tik ik morgen nog wel even.
De tandwielen draaien door in hun laatste ronde.
De wijzers nog een maal rond.
En ook al is het jaar voorbij en alles al gedaan en gezegd.
Er is ook morgen weer een morgenstond.

Blijdorp

Wat doe je in de laatste dagen voor het einde van het jaar. Als alles al gedaan is en je niet veel meer wil. Dan bezoek je nog even Blijdorp. De zon deed haar best. De kou bleef een beetje weg en de dieren lieten hun snuit zien. Aidan deed zijn best om ook de dieren buiten de zoo van dienst te zijn. Een heuse vetbol (lees pindakaas en vogelzaad) mocht hij kneden. Verder een rustige dag die we moe en voldaan tot een einde brachten.

Kerst 2

De tweede kerstdag ging eigenlijk ook lekker voorbij. Lilian haar ouders hadden voor een lekker etentje gezorgd en het was erg gezellig. Helaas moesten we vroeg weg om Aidan op te halen. Niet helaas vanwege Aidan want die is echt heel lief deze dagen. Maar vanwege de gezelligheid. Ventje is overigens erg verrot. Twee laten avonden achter elkaar en volgende week nog een oudejaarsavond. Hoop dat ie wakker blijft. Hij heeft tot nu toe nog niet echt vuurwerk meegemaakt. We zien wel. Vanaf nu nog drie weken vakantie. Vanaf de 21^e begin ik weer met nieuwe baan. Heb er veel zin in. Details volgen nog maar volgens mij bij een leuke interessante club in het centrum van Rotterdam. Nu nog slechts enkele dagen in dit jaar. Aftellen is begonnen. De laatste lootjes worden gelegd en het inventaris gemaakt. 2008 mag van mij het jaar worden. Denk dat dit ook wel gaat lukken.

Kerst 1

De eerste kerstdag zoals dat heet, overleefd. Niet dat het slecht was of ongezellig of zo hoor. Lekker gegeten. Cadeautjes. Geklets. En twee kleine guppen die heel romantisch deden. Dus prima.

Kerst

Ze hebben het vorig jaar met kerst op school over de geboorte van Jezus gehad.
Ben benieuwd waar het dit jaar over gaat...

Uitspraak van kind in "Praatjes makers", blijft een mooie.

Blade Runner

Zo dan..eindelijk gezien. De Final cut van de film Blade Runner. Mijn enige en echte film. Ondertussen waren er al drie versies van deze SF film en dit is eindelijk de laatste en echte uitgewerkte versie. En hij is mooi. Geluid en beeld is verbeterd. De vreemde scènes zijn er uitgehaald en hier en daar nieuwe erbij. Heb een box met vijf DvD’s, foto’s enz. En er is nog heel wat te zien. De drie vorige versies zitten er in. Een documentaire over het tot stand komen van de film. En zelfs de originele werk kopie. Dus ben voorlopig even zoet. Dan ligt er ook nog de biografie van Rutger Hauer op me te wachten. Ben weer helemaal in memorie lane. Ook vanavond nog even the remake van “The hitchhikers guide to the galaxy” gezien. Aangezien ik volgend jaar 42 mag worden natuurlijk de film naar aanleiding van het hoorspel. Een hoorspel dat ik ooit toe ik rond de 14 was heb mogen beluisteren en me sinds dien gegrepen heeft. Ik heb ook vanaf die tijd me voorgenomen mij 42^ste verjaardag speciaal te vieren. Weet nog niet hoe maar zet je schrap voor iets mafs. In traditie van het verhaal. Maar daar over meer volgend jaar. Voor nu een mooie film gezien en nog heel wat te bekijken.

Talent

Heb al eerder gezegd dat Aidan talent heeft voor fotografie en beeld.





Hier enkele prenten die hij heeft gemaakt met een kleine Samsung digitale camera die ik even te leen heb voor “Werkt dat?”.



Hij deed soms wel mij na maar toch het is vanuit zijn standpunt en zijn keus om deze foto’s te maken.




Hij heeft er dus wel gevoel voor.

Winterpre(n)t

Even is ons kikkerlandje weer mooi. Alles onder een dun laagje rijp. Ieder grassprietje. Iedere struik. En alle bomen. Wit als in een sprookje.



De mist smelt alles in elkaar en de kou legt daar nog eens een deken over heen.





Zo krijg je plaatjes die je alleen van andere plaatjes kent. En loop je om je heen je te vergapen aan al die winterpracht.



We trokken er op uit. Aidan en ik. Beide met een camera en klikte wat mooie prenten voor in het album dat winter heet.

Einde 2

Toegegeven het is een beetje stil rond mijn weblog. En nu is het ook een beetje stil. Niet dat ik niets te melden heb maar zoals ik al eerder schreef komt de wereld een beetje tot een halt en zo ook mijn wereld. Ben nog altijd op zoek naar een uitdaging in werk maar ik geloof dat alle bedrijven en beetje aan het afbouwen zijn en volgend jaar weer wakker gaan worden. Aidan gaat lekker. Is van kerst en alles aan het genieten. Met Lilian gaat alles lekker, spannende tijden en druk op haar werk maar verder alles goed. En met mij dus rustig. Ondanks dat ik niets om handen heb komt er ook niet veel uit. Haal wat series in op tv. Ruim een beetje op in huis. Doe mijn taakjes en wacht op de dingen die komen gaan. Hoop op sneeuw, werk, de loterij en een nieuw 2008. We zien we en laat me zoals gewoonlijk niet meer gek maken.

Einde

De stilte voor kerst is weer begonnen. De straat is leeg omdat er minder auto’s staan. De metro’s minder vol omdat er met de dag minder mensen gebruik van maken. Er is niets op tv. Er is vrijwel geen post. Iedereen is zich aan het opsluiten. Buiten word het kouder. Eerder donker en de wereld word weer kleiner.

Lees hier niets negatiefs in hoor. Het is nu eenmaal een feit dat iedereen niet verder kan denken en kijken dan het einde van het jaar. De agenda’s stoppen op 31 december en gevoelsmatig stopt daar alles mee. Er een punt achter zetten. Het tot een goed einde brengen of nog even de laatste loodjes. En toch is er straks een nieuw jaar. Een jaar met nieuwe kansen. Nieuwe uitdagingen en hopelijk alleen leuke verrassingen. We gaan het wel meemaken. We zullen het wel zien. Eerst nog even kerst en vuurwerk. Leuk. Gezellig en ook als je er niet van houdt toch even iets waar je niet omheen kunt.

Alles was leuk

Dit weekend nog even een filmpje mee gepakt. ‘Alles is liefde’. Dacht eerst dat het een echte chick flick zou zijn maar dat viel mee. Leuke Nederlandse film stampvol met cameo’s en hints naar andere Nederlandse films. Gewoon lekkere humor en net iets over de top zoals het hoort in een film van eigen bodem. Een aanrader voor als je even zonder nadenken een leuke film wil zien. Helaas zat Kim van Kooten er niet in. Ze schreef het scenario maar ik had verwacht dat ze er ook nog wel in zou zitten. Maar dat was niet het geval dus om het goed te maken dan maar haar foto.

Sunshine

Vanavond de SF film ‘Sunshine’ gekeken. Is al een tijdje uit en volgens mij hier niet in de bios geweest. Jammer. Had ik hem best wel willen zien. Een beetje ver gezocht verhaal over de zon die uitdooft en een ruimtemissie die een superbom in het hart moet brengen om hem weer op te starten. Maar de spanning was erg goed opgezet. De plottwist tot het einde goed volgehouden en uitgedacht. En de zon en ruimte effecten waren verbluffend mooi. Heb hem in spanning zitten kijken. Nu moet ik bekennen dat ik de zon nog altijd het meest angstaanjagende object in de buurt vind. Heb in het verleden wel eens beelden gezien van de corona tijdens een zonsverduistering en dat ziet er heel eng en verlaten uit. Ik heb wel eens gefantaseerd dat als er een hel zou zijn deze zich in de corona bevind. Een plek waar stilte en verwoesting samenkomt. Hoe dan ook, ik draai door. Mooie film die ik hier op schijf heb mocht je hem willen zien. Het zou een vervolg kunnen zijn op de film ‘Event horizon’ en ‘Supernova’ dan weet je een beetje de sfeer.

Sint Aidan en zwarte Robbie

Het is weer bijna zover. Nog een paar nachtjes slapen dan vieren we weer feest. Dan zingen we uit volle borst. Snoepen dat het een lieve lust is en scheuren het ene kado na het andere uit zijn decoratieve wikkels. Sinterklaas. De voorbereidingen zijn getroffen. De harten gevuld. De schoenen ook trouwens. En we hoeven niet te vrezen dat er geen opvolger zal zijn. De eerste jonge trainee is er al. Met trouwe knecht. Nu nog even afwachten of de rest van Nederland er ook zo over denkt.

Hiep hiep hoi

Wat doe je met een mooie vliegende ballon vol helium die bijna leeg is. Weggooien? Zonde. Helium is ten slotte een edelgas wat je niet zo maar laat weg lopen. Dus je maakt een gaatje. Neemt een ferme teug en laat het lekker over je stembanden glijden. Gup heeft nog niet de baard in zijn keel dus het heeft niet heel veel effect bij hem maar de Calimero stemmen van pappa en Lilian zorgde voor een hoop lol.

Ps. Er is niemand flauw gevallen.

By your command

‘Pappa! Zullen we een spelletje spelen op de computer?’ Zegt Aidan een beetje verveeld. Ik zie het al weer gebeuren. Iets lukt er dan niet en dan is het huis te klein. Even geen spelletjes op de computer of tv. Dus dan maak ik van hem toch een spelletje. Hij loopt de hele dag al te doen of ie een robot is. Dus….folie..doos….lijm en een beetje creatbea. En voila. Een volwaardige robot. Nu hem nog even programmeren dat ie kan stofzuigen. Hond uitlaten en de was kan doen. Maar voor nu is de uitknop en volumeknop die deze robot gelukkig zelf heeft geïnstalleerd ook heel fijn.

Wolken

De wolken zijn veel mooier dan de straatstenen onder je.
Dus kijk wat vaker omhoog.
Maar ook niet te lang want dan struikel je.
En zie je die lelijke straatstenen opeens heel dichtbij.
Opstaan is dan het volgende wat je doet.
Maar je hebt je dan al wel bezeerd.

De wolken zijn veel mooier dan de straatstenen onder je.
Maar omhoog kijken komt met een prijs.
Loop ook niet te veel met je hoofd in die wolken.
Want als je niets ziet dan struikel je.
Opstaan is dan weer het volgende wat je doet.
Bedenk wel, van opstaan word je moe.

Op rapport

Onze kleine held kreeg vandaag zijn eerste rapport. Dus wij naar school. En wat blijkt. Allemaal voldoendes of ruim voldoendes. Hij doet het dus heel erg goed op school. is altijd vrolijk. Doet goed mee en is best wel slim. Komt dus wel goed met deze kleine vent. En oma's, opa's, ooms, tantes en wie maar wil. Een eerste rapport krijgt natuurlijk een beloning.

Vormgeving

Ben een beetje bezig met de vormgeving van deze weglog. Dus deze dagen zul je zo nu en dan een andere style zien. Net zo lang tot ik er uit ben want het is niet makelijk. Dus even geduld tot alles weer tot rust komt.

Musicaal verhaal

Het was een culturele middag. We gingen namelijk naar een concert van het Rotterdams Philharmonisch orkest. Klassieke muziek in samenspel met een spannend verhaal en tekeningen. Voorgelezen door Diewertje Blok. Aidan zat aandachtig alles in zich op te nemen. Fluisterde netjes toen de spoken door de zaal vlogen en nam de muziek in zich op.


Geen idee of dit gevolgen gaat hebben bij hem maar voor vandaag vermaakte hij zich. Om ons heen konden de meeste kinderen van zijn leeftijd niet stilzitten of hun mond houden maar meneer was de ideale concert bezoeker. Moe en voldaan weer afgeleverd bij mama met weer een ervaring rijker.

Assassins creed

Vandaag binnengekregen. Een langverwacht spel voor op de Xbox360. Assassins creed. Een avonturen spel waarin je een huurmoordenaar speelt in 1191 na christus tijdens de derde kruistochten. Alles is zeer realistisch en ziet er oogverblindend uit. Heb het voor ongeveer een uur gespeeld en ben nu al helemaal om. Deze wil ik uitspelen. Het verhaal is intrigerend en er zit een leuke twist in die ik niet zal verklappen voor hen die het nog willen spelen. Maar de moeite waard. Nu ik even zonder werk zit een aangename stress verlichter (mocht ik überhaupt nog stress hebben).

Balonia

Woensdagmiddag. Vrolijk uit school. Even een boodschapje doen en dan naar een lekkere middag spelen. In Balonia. Een overdekte speeltuin waar je heerlijk kan rennen, klimmen en klauteren. Papa lekker met een boek en ik me in het zweet werken. Eerst wilde ik niet maar toen ik eenmaal over de drempelvrees heen was werd het helemaal top. Heb het aardig volgehouden. Het was erg druk en veel lawaai en hysterische kinderen. Je weet wel rennende jongens en dansende meisjes. Maar verder was het leuk. Wel veel dorst. Nu ben ik moe. Ga ik slapen.

Sint 1

Vol verwachting klopte weer ons hart. Want zie ginds komt de Stoomboot Speedo. Zijn knechten staan weer te wachten.Wie zoet is krijgt lekkers wie stout is de roe geen xbox.Oh lieve Sint Nicolaas kom ook een bij mij ons.En strooi dan wat lekkers in een of andere hoek (opletten met Robbie)

Hoe dan ook hij is er weer. En Aidan zijn schoen is weer gezet. Liedje gezongen en een appel en suikerklontjes voor het paard. Lief gaan slapen en morgen zien of de goed heiligman is geweest. Hij heeft immers een sleutel die op alle huizen past. (probleem CV opgelost) Nog een paar nachtjes slapen dan is het zover. Nog maar even snel een wens lijstje maken. En tot die tijd netjes groenten eten en op tijd naar bed.

De Bloeiende Maagden - Lege maag

“Wát je ook ervaart, je erváárt tenminste iets” (Haagsche Courant)

Lege maag houdt het midden tussen een wetenschappelijk betoog en een goede pornofilm. Slopend voor de geest, gevaarlijk voor het lichaam. Een nauwkeurige ontkleding van de mens. “Eindelijk weer eens theater dat iets met je doet. (…) Zijn de dames alleen maar naakt om te shockeren? Nee, want vaak is er ook ruimte om te lachen. Het is één grote zoektocht naar liefde.” (Trouw)

Heb er nog niet echt een mening over gevormd. Een beetje een vreemde opvoering die volgens mij over het verliezen en verkrijgen van onschuld gaat. Enkele mensen liepen weg. En ze kregen een staande ovatie. Dus iets moet er goed aan zijn. Weet wel dat ik enorm gelachen heb en een leuke avond had.

Haat liefde

Het is koud en guur.
Grijze wolken hebben zich samengebundeld tot een grauwe deken over de wereld.
Een dek zo dik dat de regen er nauwelijks door komt.
Maar de druppels blijven ons niet bespaard.
Als een koude douche spoelen ze over ons heen.
Vers gevallen bladeren veranderen in natte zinloze massa.
Schouder gaan gebogen. Kragen op en blikken op oneindig.
De herfst laat zich van haar donkere kant zien.
Even geen zonnetje die kleuren laat spreken.
Geen stralen die een bolderkar doen ratelen.
Of die een wandeling ondanks de november kou, verwarmd.
De extra deken is al uit de kast gehaald en de verwarming een standje hoger.
Ieder jaar weer hetzelfde ritme. Ieder jaar weer dezelfde kou.
En ieder jaar kan ik er weer van genieten.
Ook al zie je niet aan mijn blik, dat ik er van hou.

Next 2

Vandaag was dan mijn laatste werkdag. Niet veel gedaan. Wat laatste uitdagingen weggewerkt. Hier en daar nog wat tips gegeven. En eigenlijk een beetje met mijn ziel onder mijn arm rond gelopen. Alles is niet echt meer mijn probleem of verantwoording. Iets waar ik wel even aan moet wennen om los te laten. Tweeënhalf jaar ergens alles in stoppen is niet iets wat je even van je af schud. Er is nog de intentie om een afscheidsfeestje te organiseren maar daar staat op dit moment mijn hoofd niet echt naar. Eerst even zelf op reset dan de rest. Ben eigenlijk zonder iemand gedag te zeggen het pand uit gelopen. Had even geen zin in emoties. Sorry jongen. Het zou geen gezellige avond zijn geworden. Maar wat in het vat zit…. Hoe dan ook. Afronden dus. Eerst maar even op nul punt terecht gaan komen. Even Suntzu uit het systeem. En dan verder. Nog geen idee wat. De toekomst is weer onzeker maar ook weer open en spannend. En iedere nieuwe weg begint met een eerste stap…alleen eerst even mijn veters strikken.

Next

Het kan vreemd lopen. Opeens ga je weer op zoek naar een nieuwe uitdaging. Mijn tijd bij Suntzu zit er op. Met pijn in mijn hart ga ik weg en op zoek naar iets nieuws. Nog geen idee wat. De toekomst ligt weer open en alles weer voor het oprapen. Blijf ik in de ICT of ga ik iets geheel anders doen. Geen idee. Het was een leuke twee en half jaar waarin ik veel geleerd heb en gedaan heb en met fijne collega’s heb mogen samenwerken. Maar niet getreurd, er is altijd wel ergens een betere baan. Zeggen ze. We zullen zien. Mocht je iets weten dan mag je dat natuurlijk altijd mijn kant op gooien. Voor nu even afronden. Bij komen van alle stress van de afgelopen weken. Daar heb ik nog steeds veel last van. Even chillen. Nadenken en dan weer door.

De afgelopen drie, vier jaar zoveel over me heen gekregen. Deels met Angelique samen. Dat dit slechts een klein obstakel is. Aidan heel erg ziek en bijna dood. Problemen met mijn eigen bedrijf waar ik nog de scherven van me af aan het schudden ben. Scheiding met Angelique. En nu weer een nieuw baan vinden. Als je al die punten zo achter elkaar zet dan valt deze laatste eigenlijk wel mee. Ik heb al eerder geschreven dat ik heel veel energie kreeg uit positief zijn en uitstralen en dat ga ik ook hier weer in toepassen. Ik kan depri op de bank gaan hangen en het niet zien zitten. De beren op de weg proberen te ontwijken. Of juist er weer een positieve ervaring van maken. Mij krijgen ze er gewoon niet meer onder. Er zijn veel belangrijkere dingen in het leven, dat toch maar even duurt. En de meeste dingen heb ik nu. Een mooie lieve zoon. Een mooie lieve vriendin. Een dak boven mijn hoofd. Eten, drinken en iedere dag nieuwe ervaringen. Dus kom maar op met de volgende stap. En als die stap pas in januari komt, dan zei het zo.

Enjoy the silence

There is a thin line between this day and the next. Where one comes to an end and the other is being born. It is not midnight, as it can be on every moment that you feel. Being in between is known to me as the silence. Where all comes to a halt and slowly starts grinding again. The first is dying without loss, the other is birth without conception. And both are inseparable.

Aidan ziek

De thermometer heeft weer wat te doen.
achtendertig vier heeft hij gemeten.
Warm en koud volgen elkaar op.
Net als bij het seizoen.
Moet niet denken aan eten.
Mijn handen klam en mijn neus vol.
De griep heeft me te pakken.
En houd me stevig vast.
Iedereen mag voor me zorgen.
Maar ben toch niet echt tot last.
Nog even drinken, pillen en slapen.
Dan kan de thermometer weer snel in de kast.

Knokken

Het is duidelijk dat je met hem geen ruzie moet krijgen.

Opbranden

Wat doe je om de continue hoofdpijn, slapeloosheid, kramp, oververmoeidheid en onrust uit de weg te gaan. Je probeert een beetje te ontspannen. Dus twee dagen met niet veel er in. Beetje boodschappen. Beetje opruimen. Video kijken.

Games doen. Stukje wandelen. Lezen en tussendoor een beetje slapen. Ventje is blij met deze rust. Al draait vervolgens wel de hele dag om hem. ‘Pappa, wil je met Lego spelen?”. “Pappa, wil je me helpen met gamen?”, “Pappa wil je met me tv kijken?”.

En nu aan het einde van de dag ligt hij ziek in bed. Flinke verhoging. Zweten en hoesten. Ben benieuwd wat de rest van deze week gaat brengen. Als deze hetzelfde is als de afgelopen week, kunnen ze me echt opvegen.


Positief blijven, ik weet het. Loop het afgelopen jaar met opgeheven hoofd en ben zo opgewekt dat het soms lijkt alsof ik een sekte heb ingeslikt. Maar zelfs die houding werp weinig vruchten af op dit moment. Tanden op elkaar en door. Tot we er bij neer vallen lijkt het.
Oh ja. Het is herfst. Het wild seizoen. En het gaat er inderdaad te vaak erg wild aan toe.

Pfffffff

Energie begint een beetje op te raken.
Net nu ik het juist zou moeten laden.
Iedere dag meer eruit en minder erin.
Als een lege batterij op een kapotte lader.
Zou eigenlijk ook moeten rusten.
Even op mezelf en genieten.
Maar heb geen tijd voor lusten.
Werk, werk, werk en zonder op te schieten.
Nog even en het is misschien voorbij.
Nog even dan keert de rust weer terug.
Moet niet te lang duren.
Wil ook wel weer eens vrij.

Voor de echte trein fan

Pandemonium

Pandemonium en de stilte. Zo zou je het kunnen noemen. Op mijn werk is het absolute drukte. Lekker hoor alleen soms zie je even het einde van het bos niet meer. Zal wel weer tot rust komen. Alleen is het wel vermoeiend. En dan kom je thuis waar het absolute rust is. Aidan is weer naar Angelique, mis hem nu al weer. Robbie zegt ook niet veel. Dus is het films en series inhalen. Beetje boodschappen en huishouden en verder eigenlijk niets. Dus van het ene uiterste in het andere. Aangezien ik heel me leven al degene ben die altijd het initiatief moet nemen om iets af te spreken moet ik maar weer eens door mijn adressenboek. Eens kijken wie zin heeft in film, eten of wat dan ook. Ervaring leert dat de week voorbij is voor je het door hebt. Tegen de tijd dat ik de telefoon op wil pakken, staat Aidan weer voor deur. En nog even voor Lilian dat ook doet. En we vrolijk actief de winter in stappen. Misschien moet ik er nog maar even van genieten. Even niets doen en lekker doorgaan met films en series kijken. Weg met de haast. Even geen verplichting. Mooi is dat toch wel een beetje…….maar niet te lang.

Overigens is pandemonium ook een boek over het werk van Clive Barker. Denk dat ik daar ook maar wat mee ga doen. Ooit nog eens een toneelstuk vertaald en zelfs zover gebracht dat ik zijn toestemming had het te mogen opvoeren. Dus waar een wil is.....

Herfstvakantie

Winter

De eerste nacht vorst zit er op.
Het eerste rijp op het gras.
De eerste krabbers stonden te bikken.
Een koud voorhoofd tijdens het fietsen.
Een druppel aan je neus.
De handen diep in de zakken.
Je adem weer zichtbaar voor je uit.
De ochtendzon geeft geen warmte meer.
Maar de verwarming wordt krakend wakker.
De hond is liever binnen dan buiten.
Nog even en er zou sneeuw kunnen vallen.
Nog even en we hebben dit iedere dag.
Nog even en je zou willen dat het zomer werd.
Nog even doorbijten. We zijn nog maar net begonnen.
Maar we zijn toch wel mooi gestart.

Vaarwel Everquest II

Bijna twee en een half jaar heb ik er in zitten. Soms intensief dan weer een tijdje even niet. Maar mijn account is er een van drie jaar. Alleen het laatste half jaar niet echt meer deze wereld bezocht. En nu stop ik er helemaal mee. Het avontuur is er een beetje vanaf. Bijna alles gezien. Overal geweest en het is een beetje een sleur aan het worden. Moet toegeven dat ik mooie dingen gezien heb. Soms tot in het ochtend gloren doorgespeeld. Mijn hoofd character tot level 54 gebracht. Niet echt slecht. Maar zoals gezegd de lol is er een beetje vanaf. Nu delete ik het niet gelijk, het is toch een beetje iets van jezelf geworden. En wie weet komt de vonk nog wel weer eens tot leven. Wie weet komt er ooit een versie 3. Maar voor nu. Vaarwel Everquest II. It has been fun maar er zijn andere leuke dingen in het echte leven gekomen waardoor ik deze virtuele wereld achter ga laten.

Noem mij Lego, want wij zijn met vele (steentjes)

Met Lego kun je alles maken. Een boot, een vliegtuig of een trein. Met Lego kun je alles maken want spelen met Lego is fijn. Degene dit dat bedacht had was waarschijnlijk vergeten er een begintijd aan te plakken. Om even voor zevenen was meneer wakker. Of ie met de Lego mocht spelen. Dat mocht. Om 7:05 zat jij aan tafel te spelen. Pakje drinken erbij. Dora op tv op de achtergrond. Ik mocht nog even slapen van meneer. Alsof dat dan lukt. Inderdaad voor ongeveer een half uurtje kon dat. Toen hoorde ik de eerste losse stenen op de grond vallen gevolgd door de zo gevreesde zaterdag ochtend roep “Pappa!, kun je helpen”. Met de slaap in de ogen zat ik steentjes op elkaar te drukken en maakte ik tot verrukking van meneer, de ene creatie na de andere. Leuk spul hoor. Alleen niet op dat tijdstip. Dus een tip voor sint en kerst. Lego!

Saai

Wat kan een huis opeens stil zijn. Voel me nog steeds niet jofel. Griep maakt zo nu en dan plaats voor migraine. Ben echt helemaal gaar en op. Denk dat de drukte en spanning van de laatste weken er nu helemaal uit komt. Het vervelende is dat ik dan ook echt nu helemaal op ben. Kan niets doen in huis. Kan ook niet echt iets verzinnen. Slaap veel. Doe een enkele keer even een game maar dan kickt de koppijn er weer in. Tv heeft niets te bieden. Hoop dat ik me snel weer fit voel om aan de slag te gaan. En vanaf vrijdag weer ventje over de vloer. Mis die kleine gup best wel op dagen als vandaag. Lilian is lekker aan het genieten aan de andere kant van de planeet. Tijd vliegt maar niet echt snel. Een beetje bezinning kan geen kwaad zeggen ze. En een beetje uitzieken ook niet. Wist alleen niet dat het zo saai kon zijn.

Eerste krabbels

Ok. voor veel van jullie zal het niet veel voorstellen. Enkele krabbels op een A4tje. Maar voor mij is het fantastisch. Aidan zijn eerste cijfers die hij zelf geschreven heeft. Met enige trots plaats ik het dan ook op mijn blog.

Weekje

Een rustig weekje. Ventje heel lief geweest. Netjes gegeten en gedronken. Op tijd naar bed enz enz. Gaat lekker op school, dus geen vuiltje aan de lucht. Lilian zit lekker maar haar billen in het zand van de stranden van Bali. Dus het is opeens heel stil om me heen. Vandaag een dagje vrij, en wat zul je dan altijd zien. Ziek! Was de afgelopen twee weken al aan het hoesten en beroerd voelen maar het is nu dan eingelijk begonnen. Dus maar rustig aan doen. Slapen, veel fruit en gamen en DvD's kijken. Hopelijk is het maandag weer over. We zien wel. Ik ben zelden echt ziek maar weet dat als ik het ben ik me er ook wel aan moet overgeven omdat ik er anders heel lang mee blijf lopen. Op mijn werk werden ze ook al patient van mijn geblaf. Dus het is stil in huis, op mijn gehoest na dan. Zullen de buren leuk vinden. Maar die kunnen wat mij betreft toch de t.... krijgen. Mmmm... daar bedenk ik me dus net. Ventje weg. Lilian weg. Ik alleen thuis. Heel veel games en films. 640w versterker. Ik denk dat ik de komende week de buren maar eens ga wakker houden.

Dief

Ze is een kleine dief.
Ze heeft mijn hart gestolen.
Ze neemt het mee, heel ver weg.
Zodat ik het aan niemand anders kan geven.

Ze steelt alleen van waarde.
Dus ik weet dat ze het niet zal breken.
Ze koestert het in een klein doosje.
Ze zal het niet verliezen en met niemand delen.

En als ze terug is van haar verre reis.
Dan is het vol van verlangen.
En geeft ze het ongeschonden weer aan mij.
Zodat ik het weer met haar kan delen.

machinist

Als ik groot ben dan word ik machinist. Dan ga treinen van a naar b sturen. Onder mijn controle komen ze wel op tijd. Dan rijden ze lekker snel en goed. Maar dat is als ik groot ben. Nu ben ik nog klein. En mijn treintjes ook.

Knus

Eindelijk een klein plekje voor mijzelf.
Eindelijk een knus hoekje om te lezen.
Eigenlijk een huisje op zichzelf.
Eigenlijk om er lekker mezelf te wezen.
Met een lampje en een groot kussen.
Vol met boeken en speelgoed van mij.
Ik noem het mijn Knushoekje en je
mag er altijd bij.

Bioshock

Ik had hem om mijn verlanglijstje staan maar Lilian was me voor. Een fijn kadootje voor als ze weg is. Dan hoef ik me niet zo te vervelen gedurende de vijf weken dat ze weg is. Een level heb ik al uit van het Xbox360 spel "Bioshock". Een vreemde en angstaanjagende onderwater wereld vol met monsters, puzzels en vooral hele mooie graphics. Het geluid spetterd om mij heen en de water effecten zijn de mooiste die ik tot nu toe gezien heb in een spel. Voorlopig hoef ik mijn bank niet af.

Spotlight

En daar stond ze dan opeens. In de spotlights. Omringt door camera’s en geïnteresseerde blikken. Haar fifteen minutes of fame op de catwalk van Weightwachers event of the year. Met een strakke jurk om haar strakke lijf. Bling om haar nek en opgemaakt door bekende visagisten. Helaas niet echte gewonnen maar wel een beetje. Voor mij is ze sowieso al een winnaar en nog voor ze op de planken stond. Nog een weekje kan ik van haar genieten. Dan vertrekt ze met de oosterzon naar het verre Bali. Even genieten van zon en zee. Om dan weer uitgerust en nog een ervaring rijker in mijn armen te vallen.

Lilian op ten Weblog

Zo kent niemand je en zo sta je eens overal uitgemeten. In de krant. Donderdag op de catwalk en deze week een eigen weblog op Live and Cooking. En in de nieuwsbrief van L&C. Goed hoor. Nu nog even die vette prijs in de wacht slepen en het kan niet meer stuk.

Wil je het weblog van Lilian lezen, klik dan hier

Holten

Wie had dat gedacht. Toch nog even een mooie dag met zon. De laatste warme stralen drongen ook door de bomen in Holten. Waar we zondag even op bezoek waren bij mijn ouders. Aidan de dag van zin leven. Struinen door het bos. Eikels rapen. Konijnenjacht en vooral veel rennen en springen. En toch ook even hier en daar een rustig momentje. Even met opa onderzoeken wat er zo allemaal in een bos te vinden is. Mooi hoor.

Gietijzer, stoom en kolen

Een mooie herfstdag. Allebij vrij. Lilian moet helaas werken. Dus wat anders te doen dan de fiets te pakken en een museum bezoeken. Een heel vies museum.



Een museum waar overal smeer en stof van kolen ligt. Een museum met hele grote zwarte treinen. Het Stoomdepot in Rotterdam. De kleine trein verzamelaar was er natuurlijk niet weg te slaan.


Overal had hij verstand van. Op alles vragen een antwoord. En het is dat de draaibanken te hoog waren, anders was hij zelf aan de slag gegaan daar.



Ik zie hem daar in de toekomt nog wel eens rondstruinen in gitzwarte kleding en een gezicht vol vegen. Ik mag het hopen. Maar tot die tijd is het nog dromen. Dromen van gietijzer, stoom en kolen.

Koffie

De zomer lijkt ten einde. Morgen staat de regen alweer te trappelen van ongeduld. De verwarming staat klaar om zich in te zetten. En de dagen ruilen hun tijd in voor de nachten. Blaadjes beginnen fris bruin te worden. En vogels pakken hun koffers. Kortom de herfst staat voor de deur. Dan is het toch nog even mooi om het weekend af te sluiten aan de Kralingseplas. Met een lekker koffie en een mooi uitzicht. Lekker geleund tegen een paar kussens naar de ondergaande zon turen.

Wilde westen - update

Politie pakt overvallers van supermarkt op

12 september 2007

De politie heeft twee mannen opgepakt die woensdagochtend een overval hebben gepleegd bij de Aldi aan de Maaskade in Rotterdam. Daarbij hebben agenten een waarschuwingsschot gelost.

Rond kwart voor negen stapten twee mannen een supermarkt aan de Maaskade op het Noordereiland binnen. Ze bedreigden tien à vijftien mensen met iets wat op een vuurwapen leek. Daarna gingen ze er op een scooter vandoor met een onbekend geldbedrag. De politie begon een achtervolging en reed de daders klem bij de Boompjes. De twee rende weg in de richting van Leuvehaven. Hierbij loste één van de agenten een waarschuwingsshot. De twee konden verderop bij een partyboot worden gepakt. Eén van de mannen gooide daar 'iets' in het water. De mannen zijn 17 en 19 jaar en komen beide uit Rotterdam.

Duikers van de politie zijn een zoektocht begonnen naar het voorwerp. Inmiddels is het voorwerp uit het water gehaald. Eén agente moest naar het ziekenhuis met enkelletsel. Zij struikelde tijdens de achtervolging van de overvallers.

Netjes

Ach wat moet je nou nog meer zeggen als je dit ziet. Netjes hand in hand naar school. Achteraan aansluiten. En goed opletten. Zijn we niet allemaal zo begonnen.

Wilde westen

Het moet niet gekker worden in deze stad. Zo ben je lekker vroeg op je werk. Hoor je opeens een knal en een hoop geschreeuw. Kijk je uit het raam en zie je een politieagent met getrokken pistool rennen. Gevolgd door nog meer collega’s. Motorpolitie. Snelle wagens. Mountainbikes. En ga zo maar door. Uit alle hoeken kwamen ze aanstormen. Na enige tijd worden er twee figuren afgevoerd, geboeid en al. En vervolgens word de hele omgeving afgezet met politie lint. Het spul leek wel in de aanbieding. En dan zul je altijd zien. Je auto staat precies tussen al dat blauw. Wieldiep in politiehulzen. Of valt dat laatste toch wel mee. Hoe dan ook, mijn auto was onderdeel geworden van CSI: Rotterdam en mocht niet mee. Dus ik racen om Aidan op te halen. Stap ik uit de metro en wil oversteken naar zijn school. Tatu tatu. Zwaailichten. Een snelle Mercedes en nog meer motor. En even dacht ik dat ze mij moesten hebben. Mijn vingerafdrukken staan immers om die auto die daar in het centrum staat. De politie is je beste vriend. Maar niet echt een snuggere vriend.

School

Met een grote en enigs gepaste trots nam hij plaats naast de ontbijtclub jufrouw. We gaven hem een kus en een knuffel en zwaaide hem een mooie dag toe. Ventje is aan het wennen. Hij kent al bijna de dagen van de week uit zijn hoofd en heeft alweer een nieuwe vriendin. Wat gaat het toch hard.

Outdoor

Even gewoon een lekkere zondag. Skaten, vliegeren en pannenkoeken. Wat wil je nog meer. De zon was er zo nu en dan. Iedereen vrolijk. Het begin van een mooie herfst.