woensdag 27 februari 2008

John Rambo red Burma

Daar waar iedereen faalt red Rambo de dag. Net de film "John Rambo" gezien. Maak je geen zorgen. Geen cent voor betaald, lang leven internet. Wat kan ik zeggen over deze vierde film. Waarom? Waarom een dikke vijftiger die ergens in de jungle woont weer inschakelen om een paar bijbel fanaten te redden uit de handen van het stoute leger van Burma. En ik zeg dikke vijftiger. Niet meer de Rambo van vroeger met spier bundels die ieder man naar de sportschool deed rennen. Maar meer een constant in een tent geklede bejaarde met vooruit stekende onderkaak van het verkeerd zittend kunstgebit en constant zijn hals aan het flexen om het hangen tegen te gaan. Maar goed de film. Eerst een hoop ellende. Kamp word afgeslacht op een dusdanige manier dat ik op het punt stond de film af te zetten. Nog nooit zo veel bloed en ellende en rond vliegende kinder ledematen in een scene gezien. Vervolgens is je aversie tegen de vijand zo opgepompt dat het je niet meer uitmaakt wat er met ze gebeurt. En dat is waar Stalone, die alles in handen had, op in speelt. Good America against the devil. Hoe dan ook de eindscène was dan ook een grote afslachting. Ik weet nu niet of je weet wat een .50 mm met mensen doet. Ik nu wel. Mijn buren liggen nu nog na te stuiteren in bed, ik had de bassen lekker vol staan. Gniffel. Maar vond je de schietscenes in "Saving Privat Ryan" heftig. Of de slachtingen op de velden in "Braveheart". Vergeleken met deze film kun je die wel in de zondag kinder matinee programmeren. Overigens is niet alles in deze film realisme. Onze brave John wordt zelf geraakt door een M60 en heeft slechts een schram. Zo een van "laat maar, gaat wel vanzelf over". Erg knap aangezien de rest door hetzelfde wapen wel tot gehakt wordt gereduceerd. Hoe dan ook een draak van een film. Stalone, ga Arnold achterna en doe iets wat geen kwaad kan. Wordt Gouverneur ergens in fantasialand Amerika. Mijn tip. Niet gaan kijken en stuur je centjes naar een hulpfonds voor Burma dan doe je echt iets goeds.

En wil je toch die ledematen zien vliegen, klik dan maar hier maar wel als je gegeten hebt.

zondag 24 februari 2008

Schommel










Wolken boven en bijna om je heen.
Hoger en hoger, vrij en een beetje alleen.
Pappa's handen in je rug geven je een zetje.
Een lach om je mond en van binnen een pretje.

Hoger en hoger, kriebels in je buik.
Niet loslaten want dan maak je een duik.
Tranen in je ogen maar niet van verdriet.
Pappa staat achter je en verlaat je niet.

En mocht je vallen, van hoog uit de lucht.
Dan zijn daar twee handen die je vangen in je vlucht.
Pappa veegt het vuil wel weer van je wang.
En lacht, al was ook hij toch ook een beetje bang.

zaterdag 23 februari 2008

42 (1)

Het begint. Google voor de grap eens "42 sightings" of gewoon "42"

zondag 17 februari 2008

Een dag

Zomaar een dag in februari. Eentje waarop het koud was en toch warm. Eentje waarbij je valt en ook weer opstaat.




Zomaar een dag van chocomel en grappen. Eentje met appeltaartkruimels op tafel.





Zomaar een dag op een steiger aan rimpelloos water met Rotterdam die naar je kijkt van de kant.




Zomaar een dag met steentjes en eendjes. Zomaar een dag in februari. Een dag met een lach van zonne straaltjes op ieder zijn gezicht.

Momentje

Even een moment van naar jezelf kijken.
Even een moment van terugblik.
Even een moment om voor te bezwijken.
Even een moment voor je eigen kik.

Niet een moment om af te sluiten.
Niet een moment van droefheid.
Niet een moment om op te sluiten.
Niet een moment van spijt.

Maar in het moment van de omslag.
In het moment van vooruit.
Voor alles het moment van een lach.
En bovenal het moment waarin je het allemaal besluit.

vrijdag 15 februari 2008

Opgelicht

Dat mag ik dan weer meemaken. Ik verkoop en koop best wel vaak op Marktplaats. Soms een game voor de Xbox360. Zo ook deze keer. Een nieuw race spel. Hier en daar al te koop aangeboden en ik trof er een voor de juiste prijs. Dus ik reageren. Antwoord terug. Deal. Ik maak bedrag over en hoor vervolgens niets meer. Emails geen reactie. Fijn. Dus ik Google die naam en rekening eens voor de grap en stuit op www.internetopgelichting.nl waar deze persoon onder valse naam de kluit belazerd. “Had je eerder moeten checken” denk je dan. Tja. Achteraf natuurlijk wel. Maar doe al zo lang dingen op Marktplaats en altijd zonder gedonder. Dus wijze les geleerd. 35,- eurie de vuilnisbak in. En geen Burnout Paradise voor mijn 360. Misschien een leuk verjaardag kado. Hoe dan ook. Een raad. Google even op iemand zijn naam, email en banknummer voor je overmaakt. Er is altijd wel een kans dat iemand je wil bedonderen. En ik ben dus al gecrashed voor ik mijn joystick heb aangeraakt.

zaterdag 9 februari 2008

Voor-voorjaar

Weet je. De zon schijnt. De lucht is weer blauw. Het is zelfs gewoon een beetje warm. Ik heb er weer zin in. Kom maar op met die zomer. Fietsen langs het water. Bootje pakken. Strand staat op de agenda en lekker veel tuin. Vakantie weet ik nog niet zo en zien we wel op ons afkomen. Ga zo de ramen doen. Tuin opruimen en verder genieten van de zon. Mooi hoor, even zo kort vroeg voorjaar gevoel in februari.

woensdag 6 februari 2008

Richard Groenendijk

Even een lekker avondje gelachen. Ieder week ontvang ik de nieuwsbrief van het Luxor en vorige week stond er de aankondiging van Richard Groenendijk in. Ik had een show van hem op Tv gezien die best wel leuk was. Dus ik dacht een leuke verassing voor Lilian die tot aan de deur van het theater niet wist waar we naar toe gingen. Lekker Rotterdamse humor. Scherp, tikje volks en met een flinke dosis zelfspot. Heb ooit nog een beetje met Richard gewerkt toen hij nog bij de Delftse Komedie zat en ik daar producties deed. Grappig dat ie nu jaren later een succes is.

Pink

She stood in the doorway the ghost of a smile
haunting her face like a cheap hotel sign
her cold eyes imploring the men in their macs
for the gold in their bags or the knives in their backs
stepping up boldly one put out his hand
he said, "I was just a child then now I'm only a man"


Gewoon even een mooie tekst van Pink Floyd

Veld met klavers

Nog even een laat filmpje gepakt. Een die op mijn lijstje stond. Cloverfield. En ik moet zeggen, niet slecht. Maar wel een aanslag op je gestel. De hele film is namelijk met een handcamera opgenomen en is een registratie van een monster dat Manhattan verwoest. Dus een hoop rennen, schudden, gillen, vage monster shots, vuur, instortende gebouwen enz. Goed in elkaar gezet. De hele film is ook niet gemonteerd. Dus je ziet alles alsof iemand gewoon een tape laat lopen die even daarvoor is opgenomen. Misschien een beetje te veel voor in de bios. Zie het een beetje als de Blair witch project met monsters. Het geluid was immens. En dat was ook tevens het opmerkelijke. Voor een handycam zat er wel heel goed geluid op. Ik denk dat deze film beter tot zijn recht komt op een gewone tv en niet in de bios. Stapte enigszins duizelig de zaal uit en moest zo nu en dan even wegkijken van het scherm om niet zeeziek te worden. Maar zorg dat je deze ziet. Origineel. Aangrijpend en goed gemaakt.

dinsdag 5 februari 2008

By the pricking of my thumbs..

Er hangt iets in de lucht, weet niet wat het is. Ben er niet de enige in geloof ik als ik het weblog van Angelique lees. Een onbestemd gevoel maakt zich zo nu en dan meester. Is het omdat het een schrikkeljaar is. Komt het door de stilte na de feestdagen. Zou het door het naargeestige en onduidelijke weer komen. Geen idee. Het reizen met de metro is onwerkelijk. Vreemde gedachten maakte zich vandaag meester van me. Niet fijn. Sijpelde de hele dag door mijn hoofd. En nu zit ik dit schrijven. Geen idee waar ik hiermee naartoe wil. Maar een ding is wel. Er is iets komende en ik weet niet wat het is. Wil niemand ongerust maken maar als de wereld op dit moment een bos zou zijn, zouden we geen vogels horen fluiten en was het windstil.

zondag 3 februari 2008

Schoon

Het is weer een beetje tijd voor vernieuwing. Voor andere dingen. Voor leeg maken. Voor aanvullen. En voor opruimen. Dus maar begonnen met mijn aquarium. De planten gingen de laatste tijd heel slecht en het leek wel of er iets van ziekte of zo in zat. Dus alles eruit en nieuw erin. Grind vervangen. Nieuwe planten. Rotsen. En opeens een nieuw aanblik. Was wel een flinke klus. Gelijk een ander kastje (van Lilian) en het ziet er opeens veel opgeruimder uit. Eens kijken wat we hier na gaan beetpakken.