Rupc

Ik stond vanmorgen op met het gevoel dat er iets in mijn kop zat wat er met een drilboor probeerde uit te komen. Waarschijnlijk iets wat ontstaan is uit de verschillende soorten wijn die ik de avond er voor op een verjaardag naar binnen heb gekregen. Hoe dan ook, niet echt lekker helder dus. Daar hielp natuurlijk een uurtje minder ook erg goed bij. Maar toch de goede moed bijeen geschraapt. Het ding in mijn kop naar de achtergrond en hup met Puk naar de havens. De havens alwaar het fotocollectief weer zou samen komen om het tijdelijke met het eeuwige te combineren. Het quarantaine gebied van de Holland Amerika lijn was het decor. Ondanks het beetje vocht wat neer daalde kwamen er best wel mooie foto's uit. Puk de geduldige kever was ook middelpunt van de aandacht. De resultaten zijn wederom weer te bewonderen op Flickr.

Week

Een weekje voorbij en een nieuwe voor de boeg. Afgelopen week ging eigenlijk best wel lekker voorbij. Aidan was lief en we hebben veel gespeeld en gekletst maar ook ieder zijn eigen ding gedaan. Mis hem nu alweer, stom he. Hoe dan ook een week voor de boeg met enkele ontmoetingen met oud collega's. Een foto zondag met de mooi cam van Paul (ga ik iets moois mee schieten). Een avondje alleen naar de bios. Avondje radio. Avondje geen plannen, een avondje feestje vanwege een nieuwe site. En dan staat Aidan weer op de stoep en doen we weer samen leuke dingen. Soms wel fijn die afwisseling maar soms ook een beetje killing. Met hem is er altijd wel iets wat je bezig houdt. En zonder hem is het stil om me heen. Heb ik voor nu even voor gekozen en ik zie wel hoe lang ik het vol hou. Voorlopig gaat het voor de wind zoals dat heet.

Aidan en Gillian

Even mogen spelen met de camera van mijn zwager Paul. Echt een mooi ding. Mooie lenzen en je kunt er de foto mee maken die je ook daadwerkelijk wil maken. Photoshop om het een beetje af te werken. Hoop hem nog een keer vast te mogen houden en tot die tijd zal het neerkomen op sparen.

Pasen

De zon scheen op de dunne huid van mooi geschilderde eieren.
Goed verstopt tussen bomen en bladeren door een mystiek konijn.
Opgepakt door kleine onschuldige handen en gevonden door ondeugende ogen.
Rennen van eitje naar eitje. Het ene mandje voller dan de ander.
Opgepeuzeld omringd door geel en voorjaar.
Chocola op de mond en buiken als eitjes rond.

Achmed the Dead Terrorist - Briljant

42 (5)

Het is vreemd. Het is bijna of iets er mee speelt. Mijn mindset over "The hitchhickersguide to the galaxy". Want een mindset is het zeker. Ruim 28 jaar sleep ik de gedachtengang van dat boek met me mee, en dit jaar. Het jaar waarin ik 42 ben geworden is die gedachte alleen maar sterker. Klein voorbeeld. De hele avond is het droog. Ik stap op een rustig moment naar buiten met Robbie. En het begint te regenen. Het blijft regenen tot ik weer binnen ben en dan stopt het. In een van de boeken van de serie is een klein verhaaltje over een vrachtwagen chauffeur die een vrij ellendig leven heeft. Hij heeft namelijk nooit mooi weer en zon gekend. Heel zijn leven regen, regen en nog eens regen. Van stortbuien tot miezeren. En dat heeft zijn leven een negatieve wending gegeven. Wat hij niet weet, en hoe zou dat ook moeten. Is dat hij eigenlijk een demi-regengod is en dat de vochtige weersomstandigheden hem aanbidden en vereren door hem nat te houden. Alleen hij weet dit dus niet. Lullig. Kan je zeggen. Maar wel heel grappig als je er verder over nadenkt. En dat deed ik dus terwijl ik de regen verwenste. Niet dat ik me opeens een god voel, maar wel leuk als je op een andere manier tegen de alledaagse dingen aan kijkt. En dat is nou net de hele essentie van het boek. Als jij denkt dat het leven vreemd is. Dan is er altijd wel iets wat nog maffer is maar waar jij niet aan had kunnen denken. Het leven, het heelal en de rest.

Stilte doorbroken

Zo. De stille week is weer voorbij. Niet stil op mijn werk, daar blijft het alleen maar lekker gaan en vermaak ik me nog prima. Maar ik bedoel thuis. Ventje is er weer. En helemaal vrolijk. Lekker gegeten. Toen met zijn trein gespeeld. Douchen en nog even samen over het internet gesurfd. Spinnen gekeken. Eng maar toch ook wel mooi. Toen nog even Pluk van de Petteflet en slapen. Fijn dat ie er weer is. Morgen samen boodschappen doen en verder zien we wel. Buiten familiebezoek geen echte plannen. Gewoon lekker spelen, wandelen en wat er op ons pad komt. Vrolijk pasen zou ik zeggen.

Hoi

Op zich kan ik hier weer hele verhalen pennen. Metro belevenissen neer schrijven. Gedichten dichten. Hersenspinsels ontladen. En films bespreken. Maar het punt is dat het me even ontbreekt aan inspiratie en belevenissen. Het weer is guur en maarts. Mijn werk gaat gewoon lekker. Aidan is bij Angelique. Films staan even niet echt op de agenda. En de metro is iedere dag hetzelfde. Toch even een teken van leven. Een teken dat ik er nog ben, ook al schreeuw ik even niet van de toren.

42 (4)

Een mooi kado gehad van Angelique en Aidan. De Nederlandse versie van het Transgalactisch Liftershandboek. De eerste twee aflevering heb ik nooit echt gehoord. Top. Mooi kado en voor het eerst in stereo. De bandjes uit 1980 zal ik netjes blijven bewaren maar deze versie is weer een trip down to memorie lane.

42 (3)

Gisteravond nog even blijven hangen op Mangrove. Veel gelul, leuk geklets. Dus had me voorgenomen vandaag eens lekker uit te slapen. Duh. Om 7:00 lukte het niet meer dus ben maar opgestaan. Vandaag 42. Vreemd. Ooit voorgenomen dat het de moeder van alle verjaardagen zou worden. Maar helaas. Zal een dagje worden als ieder ander. Boodschappen doen. Opruimen. Was doen. En beetje gamen en video kijken. Het zei zo. Ik maak er maar het jaar van dat ik 42 werd. Van de zomer een BBQ en verder zien we wel.

Daphne knows shit

Vandaag had Aidan zijn eerste dansles op school. Ze zijn bezig met een opvoering in te studeren. Leuk, zijn eerste. Maar dit heeft er wel voor gezorgd dat hij oververmoeid thuis kwam. Op school nog leuk en gek doen. Maar in de auto begon het. Zijn haar zat niet goed omdat ik het niet had gekamd. Binnen lag zijn beer op de grond, door Robbie. Dat mocht niet. Zijn laarzen moesten uit maar ik moest dat doen maar wist dat niet dus ook daar weer boos over. Toen ruzie over het eten. "Wat wil je eten?","niets!!" was het antwoord. Dus dan niet. Maar toch wel. Dus ik boos en hem laten afkoelen op zijn kruk. Hij boos. Ik vragen of ie ook gewoon kan praten. Kon niet. Dus de keuze, of gelijk naar bed. Of gewoon doen. Niet duidelijk. Hij mocht weer van zijn kruk. Maar wilde dat weer niet. Want dat mocht niet van mij volgens hem. En ga zo maar door. Wist op het laatst niet meer wat ik nog moest zeggen, doen of laten. Dus toen maar de laatste dreiging. En als een boze pappa voor zijn neus. "Nog een keer iets zeggen en je gaat naar bed." bulderde ik. Die kwam aan. Aan tafel, boterham eten. En hij begon weer. Dus ik nogmaals. Nog een keer iets zeggen en het is over. Stilte. Eten. Naar bed. Pluk voorgelezen. Kus. Knuffel en slapen. Nu ligt hij te zingen in bed. Voor het eerst sinds altijd moest ik echt boos optreden. Pfffff..niet leuk maar wel even nodig. Kijk uit naar een weekendje vrij. En Daphne Dekker met haar flutmoeder verhalen kan het dak op.

Enge droom

Ik denk dat ik er vanavond maar eens vroeg in duik. In de hoop wat slaap in te halen. Afgelopen nacht kroop Aidan bij me in bed. Had een enge droom gehad over onzichtbare mensen. En kleuren. En Schieten, en bloed en bodden (botten). Geen idee waar ie dat vandaan heeft. Mij mag van mij geen geweld games spelen. En Jetix of Nickelodeon zijn vaak spannend maar ook weer niet zo extreem. Ik hou het maar op een mix van alles en school. Hoe dan ook. Die sliep dus de hele nacht naast me. Wat dus betekend dat je gedurende de hele nacht een arm in je gezicht geslagen krijgt. Een voet in je oor. Een knuffel achter je huig. En ga zo maar door. Wel lief dat ie toen ie wakker werd en ik nog lag te doezelen, een hand op mijn hoofd legde en een lief kusje op mijn voorhoofd. Blijft een mooi ventje. En toen ik eindelijk mijn slaperige ogen opende en hem aankeek, de volgende commando's naar mijn hoofd geslingerd kreeg. Ontbijt, kindertv en Nu. Mmmmm.... Het is dat er niet veel behang in huis zit anders zat ie er al achter geplakt. De enge droom heb ik hem niet meer over gehoord. Misschien toch ook onderdeel van het spelletje dat kind heet.

42 (2)

Ik was even aan het bladeren door mijn pc. Kwam wat oude Doctor Who afleveringen tegen met Tom Baker (jawel, heb ze allemaal) en bedacht dat ik nog even wilde kijken of de Nederlandse versie van The Hitchhikerguide to the galaxy nog ergens te vinden. Ik zoek op Transgalactisch liftershandboek en kom op de site van Luc van de Lagemaat. Een van de stemmen uit die Nederlandse versie waar ik dus 28 jaar geleden naar geluisterd heb. En het hoorspel is opnieuw uitgebracht door de Hoorspelfabriek. Gaaf zeg. Nu nog even wachten tot ik voldoende budget heb dan is dat een leuk kadootje. Het feestje dat ik al die jaren in gedachten had zal er niet van komen. Misschien in de zomer met een BBQ. Doe er verder maar niet zoveel aan.

ps. even lekker veel links in dit stukje zodat je kunt nalezen waar ik het over heb. En als je wil luisteren naar wat ik als 14 jarige, laat op de avond in bed met mijn radio beluisterde, dan is hier nog een fragment. Krijg er nog steeds kippenvel van.

Lui

Wat doe je op een druilerige zondagmiddag. De slaap is uit. Het huis is aan kant. Ontbijt achter de kiezen. En de kindertv valt in herhaling. Dan ga je lekker naar het zwembad. Familie zwemmen in de Blinkert van 10:00 tot 12:00. We waren er lekker op tijd en het was dus nog lekker rustig. Als een kikker zwom ventje rond. Bandje om de armen want lessen komt nog. En zo nu en dan kopje onder. Niet leuk maar hoort erbij. Zeker voor herhaling vatbaar. Daarna, thuis boterham eten. Tv kijken en samen in slaap vallen voor bijna de rest van de middag. Lekker lui. Nog even gamen. Eten en samen douchen. Nog even een hoofdstuk uit Pluk en dan (weer) slapen. Morgen weer naar school en werk. Toch nog even een lekker rustig weekend achter de rug.

Geen ouwe lullen land

Het is deze week een beetje de week van films voor mij. Zo heb ik gisteren met enkele collega's de film "No country for old men"gezien. Erg goed. Kan niet anders zeggen. Een wat vreemd verhaal over een man die geld vind en een huur moordenaar achter zich aan krijgt. Die moordenaar is overigens echt heel bizar. Hij gebruikt een hagel geweer met demper en een schietmasker om dieren te slachten als wapen. En is gewoon heel eng. Een film zonder muziek en een zeer aangrijpende dialoog. We bleven nog heel even stil zitten toen de titels begonnen. Kan er nog heel veel over schrijven maar ga hem lekker zelf zien. Deze mag je eigenlijk niet missen.

Geen hand voor ogen

Vanavond heb ik me eigen toch nog even op een late bioscoop getrakteerd. "The Mist" van Stephen King naar het gelijknamige boek stond nog op mijn lijstje. Heel lang geleden heb ik ook nog naar het hoorspel geluisterd. The mist in 3d sound. Echt leuk. En ik moet zeggen dat de film exact het boek en het hoorspel is. Geen rare zijlijnen of toch nog even iets meer actie dan nodig. Gewoon het verhaal van een mist die komt opzetten met allemaal enge beesten erin die mensen vasthouden in een supermarkt. Simpel, eng en goed opgezet. Het einde gaat alleen net even een klein stukje verder dan het boek en was flink depri. Tering, liep met een brok in mijn keel de bios uit. En ik ging er al niet vrolijk in. Maar goed. Het is maar een film en ik ga dit weekend maar even extra van mijn eigen ventje houden. Je weet wat ik bedoel als je de film gezien hebt. En als je hem niet gezien heb, pak hem dan nog even mee. Best wel de moeite waard.