Leukste dagtocht

Die Erwin Krol zat er weer eens naast. Ok. Het regende een beetje. En er stond een beetje wind maar verder niet echt iets om voor naar huis te schrijven. "Hoezo, was je dan niet thuis?" hoor ik je denken. Nee niet echt. Ik was samen met Lilian lekker naar de Efteling. En het was daar heel erg lekker rustig. Een klein buitje hield ons er niet van om alle, jawel lees alle, atracties uit te proberen. Zelf de Vliegende hollander, die we twee keer zonder wachtrij van betekenis hebben gedaan. Leuke rit. Spannend en zeker de moeite waard. En verder. Gewoon van oost naar west en noord naar zuid door het park gelopen en dus echt iedere rit gedaan. En ja, zonder Aidan. Die mag de volgende keer weer mee. Nu was het even lekker wij tweeen.

Fiets 1

Het is dus vanaf vandaag opeens zomer. En als je naar buiten kijkt dan lijkt het er ook echt op. Regen, plassen en veel nat. Ideaal weer dus om te fietsen. Nu doe ik dat de laatste tijd erg graag. Op een stevige hybride mountain bike van Lilian. Gemiddeld doe ik er twintig minuten over om van huis naar werk te racen en dat is dan ook wat ik doe. Racen. Ik ploeg me door alles heen. Ik ga er vanuit dat niemand mij ziet en ben super alert op mijn omgeving. En ik moet zeggen, dan ga je echt snel. Zo nu en dan kom je dan wel voor keuzes te staan. Pak ik de motorkap van doe vette BMW die mij nu net de pas afsnijd of ga ik door een tuin. Het laatste en geef nog even een klap met vlakke hand op de achterklep. Wakker worden! Zo ploegde ik me gister ook weer over pad en steen, en knalde bijna bij een of andere verkeersbejaarde naar binnen. De man besloot de fietser die voor me reed nog net voor te laten om zich vervolgens voor mijn wielen te chargeren. Ik heb nog nooit iemand zo expressief zien schrikken toen ik mijn voorwiel tot stilstand bracht in zijn depentstreek. Gelukkig geen letsel of wat dan ook, we raakte elkaar niet eens, maar hij heeft er wel weer een paar grijze haren bij en leeft weer een jaartje korter. Geeft niets want die laatste jaren is toch geen reed aan. Hoe dan ook ik geniet dus heerlijk van Rotterdam. Cross om half acht ’s ochtends alleen over de Blaak met geen mens om me heen. Pak trambanen. Trottoirs en zo nu en dan een stoeprand. En weet iedere keer met een lekkere kick op mijn bestemming te komen. Nu alleen nog iets doen tegen die regen. Mmmm…regenpak. Nah..niet cool ;-)

Test

Er worden te weinig dingen getest. Dat is jammer want dat testen kan heel leuk zijn.

Afstand

Weet je. Ik zeg het wel vaker. Soms moet je alles een beetje van een afstand bekijken. En hoe groter die afstand des te minder betekenisvol alles lijkt. Je kunt je druk maken om de kleinste vervelende dingen, privé of op werk. En dat moet je soms ook doen. Maar als je het bekijkt vanaf een afstand dan is het allemaal een lachertje. Zeker die problemen. Als je die afzet tegen wat er in andere werelddelen gebeurd zijn je eigen dingen hier slechts een veertje in de storm des levens. Zo dan, die is diep. Niet te veel bij stil staan hoor. Ben nog steeds lekker bezig. Was even uit het veld geslagen vlak voor het weekend, maar met een nieuwe week voor de boeg. En mensen om me heen die echt om me geven, kan ik die prima aan. Kom maar op met alles wat ze voor mijn voeten gooien. Je moet maar zo denken.

Je moet het leven niet te serieus nemen; je brengt het er toch niet levend vanaf :-)

Drup

Heel veel druppels, allemaal voor jou.
Heel veel druppels, schuil maar gauw.
Onder een grote paraplu vol mooie kleuren.
Alles weer fris en heel veel geuren.
Wat kan zo'n buitje je toch alles weer opfleuren.

Hallo. Daar zíjn we weer!

Lezen met de stem van helaas te vroeg vertrokken Gert-Jan Dröge

Van heinde en verre kwamen werknemers, werkgevers, familie en vrienden afgelopen vrijdag samen om te genieten van, een in oosterse sferen gehuld, bedrijfsfeest. Suntzu bestaat 5 jaar en dit heugelijke feit werd gevierd in een alleraardigst optrekje genaamd “Water of Wijn”. Al gelegen aan de nieuwe waterweg konden de gasten zich laven aan allerlei oosterse gerechten, kon er genoten worden van diverse mooie dames en gasten in Chinese kledij en was het zelfs mogelijk te fietsen voor een goed doel in een heuse riksja. Een klein regenbuitje kon de pret niet drukken en de gasten bleven tot in de laten uurtjes.

De volgende dag was het feestgedruis niet minder. Ondergetekende en vriendin mengde zich in de tiende bijeenkomst van “Blues on the River”. Een gezellig samenzijn van de nouveau riche, blues en feest fanaten die zich, onder het genot van diverse versnaperingen, de blues zich wel lieten gevallen terwijl het water vrolijk tegen de boeg van de partyboot klotsten. Tot in de late uurtjes vermaakte we ons al swingend en gingen moe en voldaan, maar een ervaring rijker weer huiswaarts.

De zondag is voor vele een dag van rust. Maar niet voor ons. Na een relaxte start van de dag. Stapte we op onze stalen ros en fietste parmantig naar het pittoreske Delft alwaar de Delftse Mooi weer spelen werden gehouden. Een mengeling van straattheater en kunst. En de eeuwen ouden Delftse smoelen die bij iedere bezoek aan dit stadje weer te aanschouwen zijn. Helaas waren de spelen al in volle gang en hebben we niet veel gezien maar wel een indrukwekkend schouwspel op hoge staken op de Markt. We kregen er een brok in de keel van.

Al met al een mooi weekend in glamourland. Waarbij we nog kunnen opmerken dat de celebrity hond Robbie voor het eerst naast de fiets een flink stuk heeft meegelopen en dit ten zeerste kon waarderen. Dus al met al weer een bewogen weekend.

Later

Het kleine ventje heeft ambitie. Hij mocht mee naar de radio, ik had geen oppas en had ook eigenlijk geen zin om het telefonisch te doen. Het was in het nieuwe gebouw van Rijnmond dus ik was toch ook wel nieuwsgierig. Dus wij er heen. Hij wilde wel overal heen lopen en kon niet lang stil zitten. Maar tijdens de uitzending van mij was hij heel stil. En tijdens het tweede item mocht hij zelf in de studioruimte waar hij netjes zijn mond heel stijf dicht hield als de rode uitzending lamp aan was. En wat zegt de kleine vent. “pappa, als ik later groot ben kan ik dat ook worden he?”,”Ja hoor knul, als je wil kan alles.”

Soms

Soms wil je de wereld met twee handen beetpakken en merk je dat ie net iets te groot is.
Soms wil je sneller zijn dan alles om je heen en merk je dat je wordt ingehaald.
Soms wil je groter zijn dan je bent en merk je dat tegen veel dingen nog moet opkijken.
Soms wil je alles begrijpen en merk je dat het vaak niet te bevatten is.

Maar weet dan dat de wereld jou in zijn armen heeft. Net zo snel als jij gaat. Ziet dat je tot grote dingen in staat bent. En altijd de tijd wil nemen om je te begrijpen.

Zand

In de tuin stond het. Een blauwe schelp. De deksel dicht. ‘pappa, waarom staat dat daar?’. Waarop ik antwoord dat ik de tuin een beetje heb opgeruimd. Een bevredigende antwoord. Maar even later vraag ik hem zijn ogen dicht te doen. Hij knijpt ze stijf dicht. Ik doe de deksel van de schelp en zeg hem dat hij mag kijken. Een golf van verrukking en blijdschap trilt door zijn lijfje. Hij zegt niets en draait zich naar mij met een diepe zucht. Twee armen uitgestrekt. Een flinke knuffel en een natte kus. ‘heb je die auto’s en schepjes voor mij gekocht?’. Ik knik ja. ‘wat lief vind ik dat van jou’. Even later zit hij met zijn blote voeten in het zand. Heerlijk een fantasie wereld in zandkastelen te boetseren. Geen miljoen zandkorrels kunnen dat gevoel beschrijven.