Uitje

Er waren al hints gevallen. Noordwijk. Strand. Neem je zwem spullen mee. En ga zo maar door. Maar niets kon ons voorbereiden op de mooie dag die we voorgeschoteld kregen. Het Mangrove uitje op het strand. Eerst even flink verkeerd rijden met drie bussen, om vervolgens toch aan te komen in een zon overgoten Noordwijk. We verbleven bij een van onze klanten, StayOkay. Bij aankomst werden duinsteps in onze handen gedrukt en met gemiddelde conditie gingen we op pad. Duin op en af. Onderweg een duik. En bier bij een strandtent. Daarna terug naar het hotel en weer op pad naar het strand. Daar stond een lunch klaar bewaakt door wespen en konden we gaan zeeraften, branding kajakken, duingolven, vliegeren met flinke vliegers en strand volleybal beoefenen. Of gewoon niets doen. Bier en wijn drinken, en kringetjes in het zand draaien. De zon brandde heerlijk op de niet ingesmeerde lichamen. Dus flink verknetterd en voldaan gingen we terug. Douchen en toen BBQ. Allemaal netjes verzorgt. De helft vergaapte zich aan de lokale milf en de andere helft nam het eten tot zich. Daarna, opdoffen en naar de uitgaansgelegenheid Noordwijk. Veel eyecandy maar volgens mij het merendeel onder de legale leeftijd voor wat dan ook. Niet echt mijn turf, zeker niet als ze in bepaalde tenten er prat op gaan dat ze de muziek met 100 DBL door de speakers kotsen. Maar het was best vermakelijk. Ik mocht de Bob zijn. Ach wilde toch niet zuipen. De terugweg rond half twee 's nachts deed een bus met bier hunkerende collega's stoppen bij een van de pittoreske hotels in de buurt. We liepen naar binnen als vertrouwde gasten. Namen plaats in de, reeds gesloten, bar. Een paar gasten zaten nog na te keuvelen en een van ons besloot dan maar zelf te tappen. Koud bier smaakte goed. Echter kon het hotel management ons niet plaatsen. Koppen werden geteld. Reserveringen bekeken, maar het telde niet op. Na het bier namen wij de terug weg weer aan. Op de vraag in welke kamer we vertoefde kwam het droge antwoord "Oh maar we slapen niet hier". De fronsende blik van de manager werd weggewuifd met wat euro's. Onderweg kwamen we de service gerichte politie tegen die waarschijnlijk net gebeld was. Helaas voor hen verdwenen wij in de duister. Na een nacht op vreemde bedden, een avontuur met een weigerende lift en een redelijk ontbijt keerde we de badplaats de rug toe. Al met al een geslaagd uitje.

Nog 5 cm groeien

Het voelde een beetje aan als de laatste dag van de vakantie. Ok, Aidan gaat pas maandag weer naar school, maar het was een beetje ons laatste dagje in de vakantie. Dus naar de Efteling. Had ik nog beloofd. Vroeg op en gaan. De drukte viel mee en we waren snel binnen. Gelijk naar de Fata Morgana. lekker rustig. En toen naar de Vliegende Hollander. Die wilde we wel doen. De meetlat bij de ingang gaf twijfels. Het scheelde 5 cm. Ik dacht. We proberen het. De rij ging snel dus... Maar bij de poortjes voor de gondel kwam de meetstok. Helaas, Aidan mocht niet instappen. Toen maar in de houten achtbaan en die was gaaf. Kriebels in je buik. Via de stoomtrein naar Droomvlucht. De langste rij van allemaal. Maar helemaal mooi. En daarna Villa Volta. Maar toen sloeg de vermoeidheid een beetje toe en de tranen plakte aan het plafond van de villa. Of was het de vloer. Moeilijk te zeggen in dat ding. Maar patat en paar draaimolens verder en meneer straalde weer. Toen het Sprookjesbos doordrongen. Voor mij weer jeugdsentiment. Voor hem het opbouwen ervan. De dag sloop voorbij. En ook al waren we moe, de Pandadroom moest hij van mij beleven. En dat was een hit. Gillen bij slangen in je gezicht en regen op je hoofd. En om de dag af te maken. De Piranha. Water en botsen. Moe en voldaan zijn we naar huis gegaan. Hij slapend in de auto. Ik een kinder glimlach rijker en een vermogen armer. Want die pretparken zijn goed om samen met je laatste druppel energie ook je laatste centen uit je te zuigen. Maar ach. Een mooie dag. Meneer is weer opgeladen voor het nieuwe schooljaar. En volgend jaar pakken we de rides voor boven 1,20m.

ps. als er iemand goed is in rug en voet massages hou ik me aanbevolen ;-)

iLove Cali

Ik zat even lekker in mijn tuin. Rustig. Een mooie whiskey daalde lekker in. En om een verjaardag even verderop buiten te sluiten besloot ik mijn favoriete online vriendin weer even tijd te geven. Zie het niet verkeerd. Met online vriendin bedoel ik niet een wanhopige nerd wens maar de podcast van Cali Lewis. Met mijn iPod touch bekeek ik haar video nieuwsbrief. Een, naar mijn mening, leuke meid die op een lekker overenthousiaste Amerikaanse manier ontwikkelingen op internet, computer, gadgets en software gebied uitlicht. Ze zit er met haar programma bovenop en de manier waarop ze en een hoog tempo verhaal doet van alle nieuwe ontwikkelingen is ronduit inspirerend. Je zou willen dat je een paar ton te besteden had om al die nieuwe fun te kunnen kopen. Haar voorliefde voor Apple heeft er voor gezorgd dat ik nu al, zonder zo’n ding, een fan ben. En de bijna maniakale voorliefde van haar voor Bacon, maakt dat ik een warm plekje voor haar in mijn hart heb. Wil je weten waar ik het over heb en heb je een klein beetje interesse in nieuwe ontwikkelingen dan bezoek je haar site op www.geekbrief.tv.

Kleine verkoper

Om half zeven hoorde ik naast me een vraag "pappa wanneer komt die mevrouw". Het onweer van vannacht had hem naar mijn bed gedreven en in mijn slaperige roes zei ik dat het om 11:00 zou zijn. "Hoelang is dat?" Ik keek op mijn kapotte wekker en constateerde dat ik die vraag de komende 4 uur moest blijven beantwoorden. Aidan wilde dolgraag zijn Geotrax trein verkopen. Want hij speelde er toch niet meer mee en van de centjes zouden we weer uitbreiding voor zijn Playmobil kopen. Eindelijk was ze er dan, en Aidan sloot de koop. "Ik ben heel gelukkig" zei hij. "Want we hebben samen nu heel veel centjes". Men zegt wel eens dat geld niet gelukkig maakt. Maar mijn kleine verkoper is het nu voor even wel. Straks gaan we lekker naar de speelgoedwinkel voor iets kleins. En het extra rijtuig ga ik bestellen op Internet.

Weekje

Zo mijn eerste werkweek na de vakantie zit er weer op. Veel nieuwe dingen mogen opstarten, heb er zin in. Leuke dingen meegemaakt deze week. Ontmoetingen. Regen, mooi weer. Van alles wat. Aidan is er weer. Van de speelhonk gehaald, viel natuurlijk weer over een kuil (erg knap trouwens). Maar de tranen waren snel weer verdwenen. Hij zat vol met verhalen deze keer en hij praat honderd uit. Morgen gaan we zijn oude trein verkopen en van geld zijn Playmobil uitbreiden. Lekker gegeten. Meneer vind pesto lekker. Yeahh mijn zoon! En nu ligt ie op bed. Zalf op al zijn wonden. Het lijkt wel of er alleen maar meer bij komen. Wat doet ie gup toch allemaal in die speelzaal. En verhaaltje gelezen. Nu rustig in huis. De dag is zachtjes weggeslopen en de avond valt maar gelukkig niet al te hard. Denk niet dat ik daar genoeg zalf voor zou hebben.

Wissel even

Eindelijk hij is er uit. Met een beetje hulp. Wat wrikken. Beetje duwen. Stukje trekken. Tand nummer 1. Net vijf en daar gaat de eerste. Op weg naar echte grote mensen tanden. Deze in een tandendoosje onder zijn kussen en wachten op de tandenfee. Wie weet wat de wisselkoers is. Wisselkoers...mmm nu begrijp ik de ware betekenis.

Verjaardag update

Het was een mooie dag. Begon even met slecht weer (zowel binnen als buiten) maar toen de zon doorbrak, brak ook een mooie verjaardag aan. Aidan wist van voren niet waar ie het van achter moest zoeken. En rende alle kanten op. Kadootje hier. Snoepen daar. En spelen weer ergens anders. Zijn nichtje en neef holde hard mee. Zo kwam het ook dat hij nu ook op zijn linker knie een flinke snee heeft zitten en nu twee mooie verbandjes heeft. Zijn rechter had al een mooie schaafwond. Een echte jongens schaaf, je weet wel, begint klein. Maar door pulken, weer vallen, plijster, weer vallen en weer pulken. Uitgegroeid tot een echte oorlogswond. Ach ja, voor opgroeien moet je soms je oude huid afwerpen. En na 5 jaar mag dat ook wel. Nu ligt hij te slapen met allemaal mooie kadootjes om zich heen. Waarvoor hij iedereen nogmaals een dikke knuf en kus geeft. Een een extra grote knuffel voor mamma, die zo veel deed vandaag en een beetje op was. Aidan en ik hebben het wel gezien hoor. KNUF.

's morgens in de vroegte

Het was 6 uur toen Aidan besloot zijn vijfde verjaardag te beginnen door uit bed te vallen. Niet het begin dat ik had bedacht aangezien ik de avond er voor op mijn tenen een Playmobil treinbaan had opgebouwd in zijn slaapkamer terwijl hij sliep. Maar in plaats van verwondering begon het met een paar traantjes. Maar die waren snel droog en er raced nu een trein door zijn kamer. Het station bouwen was een echt pappa project. Ongeveer een uur mee bezig geweest. En ik dach dat Lego een uitdaging was. Hoe dan ook. Meneer is blij. Ben benieuwd wat de rest van de dag gaat brengen.

Museon en off

De dag begon met regen. Dus lekker naar het zwembad. Nu is de logica in Nederland zo dat als scholen met vakantie zijn en kinderen zich thuis vervelen omdat het regent. De zwembaden dicht zijn. Je moet er maar op komen. Dus dan maar iets anders. Het Museon leek me wel wat. Met Aidan zijn leeftijd net op het randje. Er was veel te doen. Van misdaad tot sprookjes van 1001 nacht. Tot Deltawerken, stroommaken en oerdieren. Eigenlijk best wel heel leuk en leerzaam. Aidan moest iedere knop drukken en alles zien. Zelfs de mummies bij de faraos. Het sprookje voorlezen op een oosterbed met oosterse kleding aan was toch wel het leukste. Volgende keer er heen als ie kan lezen. Dan doen we de speurtochten. De vermoeidheid kwam en ging. Dus soms even gedoe. Maar verder een mooie dag.

Perspectief

Na een rustige morgen besloten we toch nog even de stad in te gaan. Julian Beever heeft daar de afgelopen week in de koopgoot zitten kladderen en ondanks de regen weer een mooi werk neergelegd. Je kon er mee op de foto, en je zou dan te zien zijn a.s maandag in het juiste perspectief op de Even Apeldoorn site. Helaas had Aidan geen zin om zich met het werk van deze waanzinnig kunstenaar te laten vereeuwigen. Het vooruitzicht op een ijsje was veel belangrijker. Dus helaas. We worstelde ons door een ontzagwekkend hoeveelheid slecht geklede dellerige meiden en al even zo wanhopige jongen door naar de ijssalon. Het is vannavond danseperade en dan moet je je als een crack hoertje kleden. Zal wel aan mij liggen.
Nog even langs Donner om te bladeren en toen weer naar huis. Toch wel een mooie zaterdag.

Haat liefde

Zomerwarmte plakt vast aan je huid.
De nacht geeft niet veel verkoeling.
Als een klamme deken die om je sluit.
En toch heeft het een bedoeling.
Straks is het weer winter koud.
IJs en wind doen dan je gezicht weer gloeien.
Besef dat je van de zomer houd.
En dat het nu nog even mag broeien.

Hitte en staal

Toch nog even een vakantie momentje. Aidan was even bij mij omdat Angelique nog iets moest uitzoeken. Als een verlegen ventje kwam hij binnen. Vreemd, doet ie altijd als we weer met zijn drieën zijn. Zal wel onwennig zijn. Hoe dan ook, meneer gelijk achter de pc. Spelletjes doen. Het was mooi weer dus ik vond dat we er even op uit moesten. Het stoomdepot is vlakbij. Dus op de fiets er naar toe. Binnen was het warm, vies en donker tussen de grote zwarte mastadonten van treinen. Want er staan daar geen kleintjes. Op zijn slippers tussen de brikketten, staalspanen en olie, wengte hij me met zijn ongeduldige handje van de ene stalen ros naar volgende. Overal een verhaal van vertellende. Hij wist wat de aandrijfstangen deden. Wat die ene buis deed en wat je moest doen om te remmen. Kleine machinist in de dop. Toch nog even samen een momentje gepakt op een mooie zomerdag.

Donkere nicht

Eindelijk gezien. The Dark Knight. Lekker. Spannend. Duister. Goed in elkaar gezet. Soms een beetje te langdradig. Bij tijd en wijlen vroeg ik me af waarom the bat zo zwaar en overdreven moet praten. Maar de waanzin van de joker maakt de film tot een mooi geheel. Briljant neergezet door de helaas overleden Heath Ledger. Overigens komt er ook een tweede bad guy naar voren maar dat is een mooie verassing in de film die ik niet zal weggeven. Maar ga deze zien als je de vorige ook goed vond.

Flickr toch op

Het was weer leuk gisteren. De Urban Photo Collective bijeenkomst. Iedere maand komt een groep bijeen om zonder enige verplichting, vooroordelen of wat dan ook lekker aan de slag te gaan met het maken van foto's.

Er zijn leden met duren mooie camera's en met kleine vakantie camera's, maar ieder doet zijn best om met het gegeven gereedschap iets moois te maken. Omdat het de 20e keer was een iets specialeren versie, namelijk met modelen.

Een gezelschap mooie mannen en vrouwen werd belaagd door een in grote getalen opgekomen groep fanaten die zich met de gedrevenheid van een groep Canes paparatsies boven op al het schoon storten en elkaar verdrongen om de mooiste plaat.

De resultaten zijn te zien op Flickr.

Vakantie avontuur 6

We zouden naar het strand gaan maar de vooruitzichten waren niet super. Veel bewolking en wind. Dus dan maar even wat anders. Eerst even relaxen en spelen thuis. Daarna naar Delft naar de slangenzoo, of hoe heet dat. Serpo. Een beetje een wanhopige bende met veel slangen, spinnen en krokodillen. Hij vond het wel spannend. Mocht zelfs even een slang aaien (toch gelukt). Daarna nog even de stad in om bij Kobus een biertje en een Fristie te drinken. En weer naar huis. Natuurlijk met de trein. Dus al me al een mooi laatste dagje van de vakantie week bij pappa. De volgende week dat hij bij mij is dan is hij jarig. Ook weer iets om naar uit te kijken.