Weekend met zachte g

Wat een lekker weekend was dit. Was al lekker vorige week met 2.5 dag vrij. En dan nog twee dagen weekend. Zaterdag naar Den Bosch. Beetje struinen. Terrasje. Weer een beetje struinen. Bezoekje bij de Whisky Koning. Weer struinen. Bosse bollen mee. En moe en voldaan weer naar huis. Filmpje op de bank. Clint is goed in "Grand Torino" Grumpie old man met hart op de juiste plek. En zondag. Zondag lekker uitslapen. Ontbijten met die Bosse Bol. Even wat drinken in de tuin en naar vrienden van Simone voor een spontane BBQ. En laten ze nou net in de US zijn geweest en heerlijke kruiden en sauzen mee hebben genomen. Heel vervelend bij een ondergaande zon. Overigens heel veel zon. Voor hen die me maandag niet kunnen vinden. Zoek de neger. En voor hen die balen van mijn 4.5 dag vrij. Een week werken en dan heb ik weer een week vrij. Vervelend.

Zwaar

Wat te doen op Hemelvaart. Er is niet zo iets als een paastafel die je kan versieren. Je kan moeilijk allemaal vliegende Jesusbeeldjes op je bord zetten. Dus dan maar even rustig opstaan. Ontbijt en kijken wat er is. De stad was dicht, de winkels dus. En om nu samen met de rest van Nederland in een woonboulevard te gaan struinen. Nee dank je. Dus de fiets gepakt en samen met Simone en Aidan onze neus achterna. 's Gravenweg af. Ergens naar links. Richting de Rotte. IJsje en uitzicht over het water. En weer terug. Aidan de hele weg maar vragen waar we naartoe gingen. Het begrip "je neus achterna" is nog niet iets wat hij kent. Maar toch zo'n 27Km bij elkaar gepaddeld. Goed hoor. En dan vanmorgen weer een stuk gelopen en klaar voor de volgende vrije dag. Wat hebben we het toch zwaar.

Run 8

Het is nog steeds lekker. Ik moest me vannavond even motiveren om toch te rennen. Intensieve dag. Voor het eerst training gegeven op mijn werk. Op zich niet lastig maar omdat het de eerste keer was altijd even spannend. Maar het ging goed. Klanten tevreden naar huis. Dus nog een beetje kleine dingen gedaan. Aidan gaan halen. Nog even te horen gekregen dat ie toch echt wel HSP is. Ze hadden een kleine vragenlijst met hem gedaan. Onschuldig. En tussen zijn fantasie door zag je wel wat dingen. Echter toen de stagiere die het had afgenomen begon over paranormaal begaaft haakte ik af. Het moet wel leuk blijven. En oh ja. Dus toch even gaan lopen. Ik blijf een rondje doen van 3.5 km maar wel steeds sneller en ik had energie over om nog een stuk te doen. Maar Aidan lag in zijn bedje naar Peter en de Wolf te luisteren dus wilde niet te lang wegblijven. Een lekkere run. Gaat alsmaar beter. Volgende week maar eens een andere route gaan doen. Het oog wil ook wat. Misschien de plas eens gaan doen. Fietsen naar de rand en dan gaan. Ongeveer 5 km. Moet kunnen toch.

Gebroken

Sigaarrook maakt laagjes in de ruimte. Geen tocht die het verjaagd. Whisky balanceert tussen muur en bank, stil op een leuning. De kamer is donker, geen enkele lamp is gewekt. Op de tv een film. Gewoon omdat deze beschikbaar was. Een film met een onduidelijk verhaal. Spannend en emotie. Wel een sfeer maar helaas geen lijn in het verhaal. En toch kringelt er naast de sigaarrook een gedachte. Een gevoel. Een drang om te creëren. Beelden vormen zich. Mijn eeuwige boek vol met hersenspinsels en creaties wil weer gevuld worden. gedichten moeten weer geschreven worden. Geen camera bij de hand maar foto's borrelen naar boven. Ik wil weer. Ik moet weer. De film was "The broken". Mooi in sfeer. In licht. In geluid. En mooi in actrice. Lena Headey mag mijn dromen altijd wel bezoeken. De spanning is altijd meetbaar bij haar. Maar de film zelf. Geen idee. Een emotie in 24 beelden per seconde. Een verhaal dat waarschijnlijk daar is maar niet door mij gezien, maar wel iets met mij deed. Een vonk die inspiratie aanwakkert. Mooi hoe zo iets kan ontstaan. Of was het die verdomd lekkere whisky en geurige sigaar.

"The Broken" is overigens een film uit een serie van acht die ieder jaar uitkomen met als thema. "8 films to die for" van Horrorfest. En ja, de andere staan ook te wachten.

koekje van eigen deeg

Lekker hoor, een relaxe zondag. Nergens naar toe. Uitslapen. Tv kijken. lezen en gamen.





Simone lekker op de bang met een boek. Ik lekker hardlopen. En Aidan een beetje spelen.




En toch nog even bezig. Koekjes bakken. Lekker hoor. Een flinke berg dus morgen trakteren op school.

Moeder

profiel

Zo dan. Opeens voel ik spieren waarvan ik het bestaan niet eens wist. Via mijn werk kan ik sporten bij best wel een chique sportclub. En dat doet pijn. Met het hardlopen doe ik mijn benen en eigenlijk gehele lijf een plezier. Mijn laatste afstand was 4km dus in groeiende lijn. Maar met die sportschool wil ik arm en buikspieren wakker schudden. En dat is gelukt. Heb niet veel gedaan, was er erg druk en daar ben ik geen fan van. Maar wat ik gedaan heb deed iets. Spieren zijn nu wakker. Lekker hoor, alleen is zo'n sportclub wel wennen. Is nooit echt mijn ding geweest. Binnen aan een martelwerktuig hangen en hopen dat het iets met je doet. Ik ben de laatste tijd liever buiten. Lopen in weer en wind. Lekker. Proberen te combineren dus. Dinsdag en donderdag zijn mijn sportdagen geworden. En als het kan iets in het weekend. Gaat goed. Voel me, ondanks de Mexicaanse dreiging, goed. En als die armen en schouders wat meer profiel hebben, mag er weer een plakplaatje op, maar dat is een ander verhaal.

buis

Het was een dagje van vroeg op. Niet onbijten want het was een spannend dagje. Een dagje van minder leuk. Een beetje pijn. En hopen dat het snel voorbij zou zijn. Aidan kreeg buisjes. Voor de tweede keer. Een kleine ingreep maar zeker niet zonder ingrijpen. Een vervelende prik in zijn handen. En natuurlijk geen ader te vinden in die knuisten van hem. Gelukkig een goede doctor die niet onnodig voor pijn lijden was. Na een kapje met slaapgas het infuus. En de rest ging vanzelf. Aidan liet geen traan. En hield zich, ondanks de enge kriebels in de maag, heel groot en stoer. Mijn held. Die als het goed is weer een beetje beter kan luisteren.

Weekje

Ik kan heel veel gaan beschrijven over het weekje weg. Dat het in het begin best nat en koud wat en er bladeren en takken om ons heen neer vielen.


Dat we veel in het zwembad lagen en iedere dag lekker uitsliepen.





Dat we lekker ijs gingen eten direkt van de koeien. En ik iedere dag lekker door het bos ging hardlopen.


Dat iedereen het naar zijn zin had en lekker bij kwam. En dat de laaste dagen veel zon hadden en toen we weg gingen er eindelijk tijd was om te pootje baden.


Maar ik kan misschien beter wat foto plaatsen, geeft een iets beter beeld van ons weekje in 't Loo.

Avontuur

Het was even zoeken. Speuren naar de eilanden. Als Aidan bij mij is lezen we een mooie boek. "Hoe jij samen met Kapitein Klots de wonderbaarlijke en soms zelf gevaarlijke avonturen eilanden ontdekte". Een hele mond vol. Bedacht door Patz, een goede vriend van me.

En in het Maritiem museum heeft hij daar allemaal vitrines staan met dingen uit het boek. En daar kun je dus ook weer op avontuur. Aidan liep ze braaf langs en wist vrijwel alle vragen te beantwoorden (we hebben het boek nog niet uit).


En daarna. Spelen bij Professor Plons. Als een echte havenwerker, containers verplaatsen. De held. Poppenkast en een lekker broodje als afsluiting in de stad. Mooie dag zo.