Lorem ipsum

Ik vroeg me vandaag opeens iets af. Ik was zo bezig met een project op de zaak en terwijl ik bezig was vroeg ik me af wat de makers van site die over Lorum ipsum gaan gebruiken als fake tekst op het moment dat ze nog geen definitieve tekst hebben. Mmmm.. ok toelichting.

Dit is Lorem ipsum:
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Cras eu nulla in urna condimentum adipiscing. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Sed leo mi, dictum id, ullamcorper eu, aliquam quis, velit. Mauris varius scelerisque elit. Donec a justo vel leo iaculis feugiat. Nullam velit quam, mattis non, laoreet et, tincidunt in, est. Ut sollicitudin imperdiet enim. Proin ultricies. Sed dictum nulla a justo convallis facilisis. Sed nec nulla id quam ultricies bibendum. Maecenas vitae mauris. Duis vel tellus ac lectus placerat dignissim. Phasellus non diam. Donec eu sem vel metus auctor tincidunt. Maecenas interdum augue quis nisi. Nam quis leo. Cras volutpat cursus ligula. Phasellus laoreet. Etiam ante neque, auctor sed, ultrices vitae, imperdiet porta, dolor.

En het is eenvoudig een bestaande latijnse tekst van ongeveer 45 voor christus en en wordt al sinds 1500 gebruikt om in een ontwerp tekst te kunnen gebruiken zonder dat de inhoud echt een afleidende factor is. Dus als je bv een site maakt en nog geen tekst hebt dan ga je naar een site die er over gaat, www.ipsum.com is er zo een. Je maakt een stuk tekst en stopt het in de site tot je de echte tekst hebt. Erg handig. Maar wat gebruiken de makers van dat soort sites als fake tekst. De dingen die je als mens bezig houden.

"Neque porro quisquam est qui dolorem ipsum quia dolor sit amet, consectetur, adipisci velit..."

"There is no one who loves pain itself, who seeks after it and wants to have it, simply because it is pain..."

Saai

Vandaag was het eigenlijk een heel saaie zondag. Heb lekker mogen uitslapen maar het heeft mijn vermoeidheid niet veel geholpen. Heb flink zitten gamen met mijn Playstation maar heeft mijn energie geen goed gedaan. Al weken heb ik geen Everquest gedaan en er komt niet veel uit mijn handen. Alles lijkt een beetje herfst. Aflopend, saai en al eens gedaan. Misschien moet ik maar weer eens iets nieuws oppakken. Een hobbie. Foto's maken, schrijven, schilderen of met klei spelen. Vroeger deed ik dat flink en heb naar mijn mening best wel wat mooie inspirenende dingen gemaakt. Van korte verhaaltjes tot een heuse toneel produktie. Maar op de een of andere manier komt het er niet meer van. Ik zit blind te staren naar mijn PC. Haal ladingen films en muziek binnen waar ik vervolgens de zin niet in heb om er naar te kijken of luisteren. Er staan notabene nog DvD's in mijn kast die ik graag had willen zien en die zitten nog in folie. Zal wel een moment zijn wat weer over gaat. Maar ik denk dat ik weer een paar nieuwe uitdagingen nodig heb. Een moment voor mezelf. We zien wel.

Deluft

Als een groot en ondoordringbaar bastion doemde het voor ons op. Daar waar eens een onoverzichtelijke parkeer plaats was stond nu een immens complex. Uit rood baksteen opgetrokken en voor het oog een wirwar van ramen, deuren in en uitgangen en vooral muur. Eens was het de rand van de stad. Voorbij dat punt was er verder niets. Ja ok de universiteiten en het bedrijfsleven. Maar wat had je daar als sterveling nou te zoeken. Maar nu is er dan een winkel en wooncentrum neer gedonderd. Delft is Delft niet meer. Ik weet nog dat het heel bijzonders was dat dit historische stadje waar ik geboren en getogen ben een Hema kreeg. En nog meer, een Mac Donald. Maar nu, zoveel jaar later, is dit kleine door studente geinfesteerde stadje uitgegroeid tot een heus consumenten bolwerk. Winkels voor zover het oog reikt met zo hier en daar een bekende gevel met daarachter een al even bekende winkel. Ooit vroeg ik me af wat ik er nog deed. Iedereen die ik kende was weggetrokken. De stad was ingenomen door de studenten. Maar toen ik vandaag weer eens een blik om mij heen liet gaan zag ik dat het een heuse echte stad was geworden. Vreemd genoeg waren de mensen hetzelfde gebleven. Ik had amper honderden meter gelopen of ik was dezelfde vertrouwde dorpse smoelen al weer tegen gekomen. En het lijkt of de bevolking niet de frisheid van de stad deelt. De uitstraling van de Delftse inwoners is dat wat het schijnbaar altijd al is geweest. Dof, saai en vooral alternatief. Maar dan met een soort ex-sekte sfeertje. Alsof iedere ontspoorde kunstenaar was neergestreken op deze stad des vaderlands. Ik vond het wel weer leuk dat ik er weer even was. Maar er weer willen wonen. Nee. Mij iets te stoffig en zoutloos geworden daar. Het zal nooit meer zijn als vroeger, en dat hou ik me maar voor.

Uitwaaien

Rotterdam ziet er somber uit. Donkere zware wolken liggen dreigend over de stad. Niemand durft naar buiten zonder jas. Grauw, saai en kil. Dus wat doe je. Je gaat uitwaaien op het strand. En het leuke van Nederland is dat je soms zonder dat de rest van het land het doorheeft, opeens in de warme zon loopt te schoppen in het zand. Dat je opeens kat en muis speelt met de branding met als inzet natte sokken. En je een stoer gevoel krijgt als je naar de schuim koppen op de golven kijkt. Terwijl ik daar liep met de familie moest ik opeens aan een klein verhaaltje denken.

'Ik wandelde laatst op een mooie herfstdag met mijn kleine zoontje langs het strand. We liepen tegen de wind in waardoor er tranen in onze ogen kwamen. Plots kijkt mijn zoontje stralend naar mij op en vraagt. "Pappa. Waarom ben ik verdrietig?'

Ach..wat kun je nog meer zeggen over vandaag.

Even stil staan

Je staat er soms niet bij stil. De wereld tolt door. Gebeurtenissen volgen elkaar op en alles lijkt elkaar voorbij te gaan. En toch...soms als je even stil staat. Om je heen kijkt en even diep adem haalt dan zie je dat er veel toch weer is als altijd. En wat mij opviel is dat het weer herfst is. Duh kun je denken. Het is koud nat en guur. Ja. Maar het is ook weer mooi. De zon staat laag en heeft een warme teint. De wolken zijn vet van regen en verschillend ik vorm en kleur. En de wereld maakt zich op om weer kleiner te worden en zich te verstoppen. Ik keek de afgelopen tijd weer eens om me heen en zag dit alles. Een bonte wereld voor kleur en geur. Waar je even stil voor moet staan. Maar geloof me. Het is de moeite waard.