Ik denk dat ik er vanavond maar eens vroeg in duik. In de hoop wat slaap in te halen. Afgelopen nacht kroop Aidan bij me in bed. Had een enge droom gehad over onzichtbare mensen. En kleuren. En Schieten, en bloed en bodden (botten). Geen idee waar ie dat vandaan heeft. Mij mag van mij geen geweld games spelen. En Jetix of Nickelodeon zijn vaak spannend maar ook weer niet zo extreem. Ik hou het maar op een mix van alles en school. Hoe dan ook. Die sliep dus de hele nacht naast me. Wat dus betekend dat je gedurende de hele nacht een arm in je gezicht geslagen krijgt. Een voet in je oor. Een knuffel achter je huig. En ga zo maar door. Wel lief dat ie toen ie wakker werd en ik nog lag te doezelen, een hand op mijn hoofd legde en een lief kusje op mijn voorhoofd. Blijft een mooi ventje. En toen ik eindelijk mijn slaperige ogen opende en hem aankeek, de volgende commando's naar mijn hoofd geslingerd kreeg. Ontbijt, kindertv en Nu. Mmmmm.... Het is dat er niet veel behang in huis zit anders zat ie er al achter geplakt. De enge droom heb ik hem niet meer over gehoord. Misschien toch ook onderdeel van het spelletje dat kind heet.
maandag 10 maart 2008
blog comments powered by Disqus
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)