Schommel

Wolken boven en bijna om je heen.
Hoger en hoger, vrij en een beetje alleen.
Pappa's handen in je rug geven je een zetje.
Een lach om je mond en van binnen een pretje.

Hoger en hoger, kriebels in je buik.
Niet loslaten want dan maak je een duik.
Tranen in je ogen maar niet van verdriet.
Pappa staat achter je en verlaat je niet.

En mocht je vallen, van hoog uit de lucht.
Dan zijn daar twee handen die je vangen in je vlucht.
Pappa veegt het vuil wel weer van je wang.
En lacht, al was ook hij toch ook een beetje bang.