De lucht is blauw. De wolkjes schaap. De straten nat maar alleen onder je schoenzolen. De wind is koud maar snijd nergens. En de woensdagmiddag is vrij van school. Dus wat beter te doen dan de straten onder je fietswielen door te laten rollen. Vader en zoon op avontuur. Niet alleen een stukje door het park. Maar verder. Verder voorbij de winkels. Verder voorbij de flat van opa. Nog verder voorbij de metro. En dan weer terug. Terug langs het spoor. Terug over het echte fietspad. Enkel de stoplichten houden ons zo nu en dan tegen. Een gezonde blos op de wangen. Een loopneus van de kou. En een glimlach rond de mond. De zijwieltjes ratelen er op los. Want fietsen is gezond. Fietsen is leuk. En de boze mensen van de Co2 zijn ook weer blij.
woensdag 30 januari 2008
blog comments powered by Disqus
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)