Fiets

De lucht is blauw. De wolkjes schaap. De straten nat maar alleen onder je schoenzolen. De wind is koud maar snijd nergens. En de woensdagmiddag is vrij van school. Dus wat beter te doen dan de straten onder je fietswielen door te laten rollen. Vader en zoon op avontuur. Niet alleen een stukje door het park. Maar verder. Verder voorbij de winkels. Verder voorbij de flat van opa. Nog verder voorbij de metro. En dan weer terug. Terug langs het spoor. Terug over het echte fietspad. Enkel de stoplichten houden ons zo nu en dan tegen. Een gezonde blos op de wangen. Een loopneus van de kou. En een glimlach rond de mond. De zijwieltjes ratelen er op los. Want fietsen is gezond. Fietsen is leuk. En de boze mensen van de Co2 zijn ook weer blij.

TimeShift

Weer even een game tot een einde gebracht. TimeShift. Erg leuk. Een First person shooter waarin je tijd vooruit, terug en kunt pauzeren. Geeft een leuk spel effect. Bedenk dat je bv een kogel kunt afvuren, tijd kunt stilzetten, hem inhalen, en weer opvangen. Heeft niet veel nut maar je kunt wel zo denken in het spel. Of een vijand vertragen. Er omheen lopen en hem in de rug schieten. Fun. Hoe dan ook. Uit. En dus op naar de volgende . Heb Halo 3 nog liggen dus die maar eens afronden.

Nieuwe vriendin

Iedereen weet dat ik het goed doe bij de vrouwen. Hierbij het bewijs.

Mangrove

Ok dan. Even kort en krachtig. Want wat kun je zeggen na een week binnen een nieuwe omgeving. Een frisse nieuwe uitdaging. Tot mijn frustratie kon ik nog niet echt lekker bezig met projecten. Ze hebben hele mooie, interessante en uitdagende opdrachten maar ik moet natuurlijk eerst door de structuur van het bedrijf heen. Mensen leren kennen. Processen onder knie krijgen en er achter komen hoe, wat en waar alles staat. Maar het we gevoel is er al. Heb me maar gelijk vastgebeten in verbetering van bepaalde procedures en hoop iedereen snel te leren kennen.
Maar ik geloof ook in een stukje vertrouwen waardoor ik hier niet alle details ga vertellen. En in geuren en kleuren alles uit de doeken doe. Kan alleen zeggen dat ik het nu al naar mijn zin heb. En dat na een week. Vraag me nog maar keer over een paar weken.

Januari

De wind plakt de regen tegen de ene helft van je gezicht.
Vroeger, zegt men, was dat sneeuw.
Je trapt door plassen en natte bladeren plakken aan je schoen.
Vroeger, zo zegt men, was dat sneeuw.
Het is koud maar niet echt. Het is guur maar niet tot op het bot.
Vroeger, laat men mij weten, kwam dat door de sneeuw.
Het is niet eerder donker. Het is gewoon donker de hele dag door.
Vroeger, zo is te lezen, was er niet eens zomertijd.
Het is nu winter, maar alles lijkt wel herfst.
Vroeger, zo is bekend, had je gewoon vier seizoenen.
En vroeg of laat.
Sneeuw of geen sneeuw.
Regen of geen regen.
Kou of geen kou.
Vroeg of laat is het weer zomer.
Zegt men.

Aan de slag

Zo. Het zit er op. Het lummelen is voorbij. Het bank hangen en soap kijken is weer over. Vanaf maandag ga ik weer aan de slag. Als project manager bij Mangrove. Dus weer overstappen op een ander ritme. Niet dat ik nu tot de late uurtjes van de dag lag te slapen of zo. Of dat ik me verveeld heb. Maar weer lekker met een doel voor ogen op staan is wel weer eens prettig. Wel spannend maar dat is een eerste werkdag altijd. Tanden er in. Vizier open. Schouders recht. En pad vrij om tegen te kunnen komen wat er voor mijn voeten word geworpen. Voor je het weet is het weer tweede natuur en loopt alles in kannen en kruiken. Op rolletjes en volgens plan. Heb niet al mijn series kunnen afkijken en games kunnen uitspelen. Zelfs met niets doen kom je nog tijd te kort. Zal dan wel in de avonduurtjes gaan gebeuren, maar ook niet te laat maken want dan kom je weer zo slaperig op je werk en laat dat nou net even niet de bedoeling zijn.

War Wow!!!

Fiets

Vandaag was het even niet zoals je het zou wensen. Had Aidan van school gehaald. Vrolijk en wakker. Lekker thuis boterham gegeten. Beetje bank hangen en tv kijken. Het was mooi weer dus ik had het idee om even te gaan fietsen. Tenminste, hij op twee wielen. Had het al enkele dagen er over gehad met hem en hij stond er voor open. Dus ik de wieltjes van de fiets gehaald en wij naar buiten. Hij zat er nog geen twee seconden op en had een gelijk aantal meters gereden of hij barste uit in tranen. Moeilijk, moeilijk, moeilijk. Hij kon het niet. Durfde niet. Wilde niet. Dus wij weer naar binnen. Ik een beetje teleurgesteld dat ie het niet eens wilde proberen. Maar later die middag wilde hij toch weer fietsen. Eerst op vier wielen (lees twee zij wieltjes) en toen op drie. Dat ging goed en hij fietste vrijwel op twee. Toen moest van hem ook wiel drie er af. Ok. Het ging een paar meter goed toe fietste hij richting paal en ving ik hem op. Hij deed zich een beetje pijn aan zijn stuur en toen had ik het gedaan. Had hem laten vallen. Had hem expres pijn gedaan. En was niet meer zijn vriend. Heb hem toen ook maar de rest van de dag aan zijn lot overgelaten. Niet samen gespeeld of zo. Ieder even gaar gekookt in zijn eigen potje. Had het even gehad. Het is best wel moeilijk om veel tijd en aandacht te geven en dan boosheid terug te krijgen. Onze ego's botsen helaas wel eens. Gelukkig hebben we als vriendjes de dag afgesloten. En dat fietsen komt wel.

6

Voor wie weet waar ik het over heb. Nog 6 maanden.

Verlaten

Tussen wal en schip

Wat doe je als je trip met de trein op het laatste moment niet doorgaat en je wel aan Aidan beloofd hebt dat we met de trein zouden gaan reizen. Dan ga je iets doen waar een metro bij komt kijken. Het regent en niet echt een dag voor buiten. Dus naar het museum. Het maritiem museum. Nu heb ik echt helemaal niets met schepen. En foto’s van de Rotterdamse haven vroeger en nu kan me geheel niet boeien. Aidan geloof ik ook niet zo dus op naar Professor Plons. Een kinder gedeelte waar je zelf in een schip kunt runnen en er in kunt spelen. En dat was wel wat. Rood aangelopen transporteerde hij landing. Gleed van glijbaan en klom weer omhoog. Daarna nog even de stad in voor een boodschap en voldaan en moe naar huis. Nog even relax thuis gehangen . Eten en naar bed. Morgen weer een schooldag en weer een verhaal te vertellen.

200

Net aflevering 200 van Stargate SG1 gezien. En heb het bescheurd van het lachen. Wat een briljante aflevering vol zelfspot en inside jokes. Een scriptschrijver komt op de basis om aan een Tv serie te schrijven. Het Stargate team vind het script niks en komen met eigen oplossingen. En vervolgens is het parodie op parodie die je te zien krijgt. Van Star Trek persiflage tot Thunderbirds. Een grote grap en er leuk. Zelf de oude serie waarin Claudia Black speelt komt voorbij. En niemand kent de serie Farscape. En dan ook nog Young Stargate SG1 voor teens :-) lekker opervlakkig.

En waarschijnlijk de leukste inside joke. McGyver.

Ok je moet wel fan zijn van Stargate of enige ander SF serie maar dan nog is deze aflevering erg goed van opzet. De woordspelingen zijn niet van de lucht en heel actueel is de referentie naar scriptschrijvers in amerika die nu aan het staken zijn.

Re-remake

Vanavond eindelijk de kans gekregen om naar de film “I am Legend” te gaan. Ik moet zeggen dat hij me wel beviel. Ok het blijft een Amerikaanse film maar de sfeer, spanning en effecten waren goed. Niet te veel over de top en het verhaal bleef goed overeind. Naar mijn mening was de film nog sterker geweest als de bad guys niet te veel CGI waren geweest maar verder heb ik me vermaakt. Wel is het grappig dat het een verfilming is van een boek en dat het boek al eerder is verfilmd. Nota bene in 1971 en ik die film een paar jaar later gezien heb. Toen onder de titel “The Omega Man”. Het lijk wel of er steeds meer films een remake krijgen en dat ik de meeste in mijn jeugd gezien heb. Er komt weer een Rambo. Er komt een Indiana Jones 4. Huh, hoor ik mensen zeggen. Was er dan een deel 1. Jazeker en die heb ik nog als 16 of 17 jarige in de bios gezien. Mijn eerste echte avonturen film met mijn grote filmheld. Van de muziek krijg ik nog altijd kippenvel. Betekend dit dat er geen goede filmscripts meer zijn of word ik oud. Ik laat het maar in het midden. Misschien dat de filmhelden van vroeger weer nieuw leven worden ingeblazen. Geef maar nog maar een goede klassieker. En hoop ik dat ze met hun tengels van films als Clockwork Orange en Tron afblijven. De trendsetters moeten geen trend worden.

Overigens kijk ik dit jaar nog wel uit naar enkele spannende films. Cloverfield, Batman, The Myst, natuurlijk Indiana Jones. Hellboy 2, Wall-E, Jumper, Funny games en nog veel meer. Ach tijd. Kon je het soms maar even stil zetten.

Koos kijkt soaps

Wat doet een werkloze als ie thuis is. Hij kijkt tv. Ok ik ben nog een weekje vrij en niet meer echt werkloos. En doe veel klusjes en zorg dat ik alles op orde heb. Maar ik heb ook nog lekker veel tijd om niets te doen. En dus ben ik aardig wat series aan het afwerken. Net seizoen 9 van Stargate SG-1 achter de rug en nu met seizoen 10 bezig. Dan liggen er nog drie seizoenen Stargate Atlantis. Twee seizoenen Heroes. Twee seizoenen 4400. 1^e seizoen Threshold. Drie of vier seizoenen Battlestar Galactica en nog enkele films. Pfff…kom tijd te kort denk ik. En ik had me voorgenomen ze er door te jagen voor ik weer aan de slag zou gaan. Het is wel lekker hoor. Even zonder schuldgevoel naar SF-soaps kijken. Want dat zijn het eigenlijk. Soaps in space. En ik ben bang dat als ik ze achter de rug heb, er ergens weer nieuwe opduiken.

PS. Ik heb ook nog enkele Xbox360 en Wii games uit te spelen maar laten we het daar maar niet over hebben.

Krabbel

Krabbel, krabbel, schrijf, schrijf, gum, gum, schrijf, schrijf. Hij staat. Mijn handtekening onder het contract voor project manager bij Mangrove thinks ahead in Rotterdam. Kan er nog niet veel over vertellen maar wel dat ik er zin in heb en het volgens mij een leuke interessante club is om te gaan werken. Je hoort het wel als ik wat heb meegemaakt.

Touch me...

Ik mag wel vaker nieuwe producten testen voor het radio programma ‘Werkt dat?’. Meestal is het leuk maar meestal valt iets ook een beetje tegen. Het is zelden dat ik helemaal om ben voor een product. Ik heb altijd iets tegen Apple gehad. Misschien omdat ze het een beetje in de bol hebben of omdat de gebruikers altijd van die zelf ingenomen users zijn. Maar deze keer ga ik mee in de flow. Ik mag namelijk de Itouch proberen. Wow. Wat een mooi ding. Een mp3, video, potcast, agenda, adresboek…. Mediaspeler. Met een scherm dat je kunt aanraken en super plat, strak en gewoon mooi. De 14^e te beluisteren in ons radio programma. Maar mocht je me tegenkomen mag je hem wel even aaien. Moet helaas terug. Beetje duur ding. Voor een kleine 399,- heb je iets moois om te verzekeren.

De scholen zijn weer begonnen

Lig ik nog even na te ronken vanmorgen. Lilian is naar haar werk. Ik mag over twee weken weer dus nog even een soort van vakantie. Gaat mijn telefoon. Aan de andere kant een snotterend stemmetje. “Pappa. Ik mis je. Ik wil niet naar school.” Mijn hart brak. Aidan zijn eerste schooldag na de kerstvakantie is vandaag en Angelique mag hem wegbrengen. Maar hij wil niet. Vind school opeens niet leuk en ga zo maar door. Terwijl ik weet dat hij het er wel leuk heeft. “Ik MOET van mamma naar school!” is zijn frustratie. ”Ach ventje, iedereen moet naar school. Iedereen moet werken. Iedereen moet. Maar je mag daarna weer naar huis en mij bellen”. De lucht klaarde iets. Ik hoop dat ie het toch weer naar zijn zin krijgt en met een grote lach weer naar huis gaat. Altijd weer een moeilijk moment waarbij je ze het liefst in een doosje doet dat niemand andere mag open maken. Maar ze beschermen voor de grote boze wereld om je heen is niet altijd een kwestie van ze er van weghouden. Ik heb hem vertelt dat hij de juf heel blij maakt met zijn aanwezigheid. En dat is geen leugentje om bestwil. En hij ging zijn best doen. Zal niet veel moeite kosten denk ik.

Lilian

Lang zal ze leven. (Dus heel veel en niet even.)
In de gloria. (hoe leef je eigenlijk in gloria?)
Lang zal ze leven in de gloria. (maar wat als er nou helemaal niets aan is in die gloria!)

Mmmm… ander liedje dan.

Er is er een jarig hoera hoera. (vreemd woord, “hoer a”)
Dat kun je wel zien dat is zij. (waaraan dan? Vrouwen doen altijd hun best om dat te verbergen)
We vinden dat allen zo prettig ja ja. (prettig…?)
En daarom zingen wij blij. (Ja dat wel, maar prettig? Raar woord. En wie zijn die wij?)

Ander liedje.

Een cadeautje. Een cadeautje. Een cadeautje hoort erbij.
Want Lilian is jarig en daarom zingen wij blij.

Kijk die kleuterliedjes zijn tenminste duidelijk.

Dun

Ach ja. 2 januari. Wat beter dan het nieuwe jaar beginnen met wat klusjes. De lekkende kraan lekt niet meer. De ramen zijn schoon. Het aquarium staat er weer helder bij. Alleen zijn de muren hier een beetje dun en van boter. Dus toen de boor even tegenstribbelde en ik ietsje meer kracht gaf besloot de muur er een tweezijdig gaatje van te maken. Hoewel, gaatje. Morgen maar even wat grove gaten vuller halen. Maar de plank aan de andere kant hangt er stevig bij. En dat tegenstribbelen kwam door de electriciteitsbuis die daar toevallig ook loopt. Ach je kunt ze niet allemaal winnen.

2008

Wat doe je zo op de laatste avond van het jaar. Je eet en drinkt lekker van het buffet van Jan en Nicole. Lekker gemaakt allemaal, een echt feestje.



Je sluit vervolgens een Wii aan en zet jezelf even goed voor gek. Je steekt al wat vuurwerk af voor het mag maar ga je bang toch weer naar binnen.



Je luistert door je handen over je oren naar het carbid wat je gastheer afsteekt. Wow. En om twaalf uur knuffel, toast en drink je champagne.


En durf je toch naar buiten om al je vuurwerk af te steken. En maak je zelfs nog een rondje door de buurt en kijk je naar al het vuurwerk.

En als laatste val je lekker in slaap en lig je om drie uur op bed. Mooi einde van een rommelig maar interessant jaar. En op naar het nieuwe.

Voor iedereen een fantastisch en mooi 2008.
Veel geluk, liefde en rijkdom op alle vlakken.