Ik heb wel vaker gezegd dat als ik mijn mp3 speler op heb en ik alles om me heen bekijk, de wereld net een videoclip is. Zo ook deze morgen. Ik stapte uit de metro op Leuvenhaven en mocht in het vroege ochtendgloren de Erasmusbrug aanschouwen. Als een majestueuze harp tornde ze boven alles uit. Boven de mieren die iedere ochtend naar hun werk snellen. En terwijl ik op dit zilver en gouden schouwspel afliep, begon het nummer “The Iron Sea”van Keane te spelen. En even leek het of die aanblik alleen voor mij was en ik het even met niemand anders mocht delen. Het nummer is kort, en zo ook dit moment. Maar voor even was het zo’n magisch moment waarvan er velen zijn in dit stadje. Je moet er alleen soms wel even voor stil staan.
dinsdag 27 maart 2007
blog comments powered by Disqus
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)