Zwemmen!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Een mooie zomer zondag. De lucht is blauw, de zon is fel, de zee is strak (al heb ik die niet gezien). Dus wat doe je op zo'n mooie morgen, je gaat met je jongens, Aidan en Robbie naar het park in de buurt. Want daar kan Robbie lekker zwemmen. Iets wat ie met deze temperaturen graag doet. De riem heeft z'n halsband nog maar net gedag gezegt of de terrier ligt al als een zwarte torpedo in het water. Ondertussen begeleid ik het andere ongeleide projectiel, genaamd Aidan, naar de waterkant. En begeleiden heeft hij nodig want het verschil tussen een veld paardebloemen en een veld distels heeft hij nog niet helemaal door. Bij de waterkant aangekomen wordt mijn kleine torpedo geprikkeld door het gespartel van Robbie. Zwemmen. Hij begint aan zijn t-shirt te trekken. "Uit, uit!". Ok het is warm weer dus uit met het textiel. Vervolgens trekt hij me naar de modderige sloot kant. "Die, die!". Ehhhhhhhh....nee Aidan. Dat lijkt me geen goed plan. Het ventje heeft het in z'n kop gekregen om vrolijk mee te spartelen met onze trouwe viervoeter. Mijn liefde voor het kereltje gaat ver. Maar net niet zo ver. Met alle reden en logica probeer ik hem aan het verstand te krijgen dat alleen hondjes in zo'n sloot zwemmen en dat hij geen hondje is. Na veel gemopper en gemor geeft de kleine torpedo het op en blijft braaf aan de waterkant kijken hoe viervoeter zich uitleeft in de locale flora en fauna. Die middag heb ik ons zwembad maar weer eens voorzien van een kleine 3000 liter om de gup tegemoed te komen. Het is wel geen modderige stinkende sloot, maar hij heeft het er maar mee te doen. Wat is het leven van een kleine ongeleide projectiel toch zwaar