maandag 18 juli 2005

Ju-On


Ok. Ik ben niet vaak bang voor een filmpje. Heb in mijn tijd heel wat horror en suspens gezien en ben niet snel meer onder de indruk. De laatste tijd kijk ik graag naar de japanse horror. Een veel subtielere en sinistere vorm die vaak over geesten en wraak gaat. Heel veel wordt aan de fantasy overgelaten. Een tijdje geleden werden we verrast door "The ring" een remake van de originele "Ringu". Naar mijn mening is de japanse versie beter. Maar ze hadden er een aardige remake van gemaakt. Vannavond, in het donker en in m'n eentje' heb ik "The grudge" gezien. De meeste zullen hem al gezien hebben maar ik loop een beetje achter. TERING. Zat met zweet in m'n handen. Ben ik niets meer gewend of was deze weer eens ouderwets eng. De film gaat over een wraakgeest die alles en iedereen die er mee in contact komt, verzwelgt in haar fury. En de effecten bestaan over het algemeen uit heel goed geplaatste schrik momenten en net niet helemaal laten zien wat er in die schaduw zit. Soms zie je maar een seconde van een eng gezicht maar dat staat dan gelijk op je netvlies gebrand. Het is een remake van de originele "Ju-On". Eentje die ik maar eens moet gaan opzoeken want ik heb een vermoede dat die nog iets beter is. Maar goed, een aanrader dus als je van een stukje flinke horror houdt. Deze zorgt er in iedergeval weer voor dat ik vannavond nog even onder m'n bed kijk. Nu zul je denken, he die gast kijkt loopt een beetje achter. Niet echt. Toen iedereen nog dacht dat Manga een vrucht was, bekeek ik al met een groepje vrienden films als "Akira" en "Fist of the Northstar" heb zelfs nog een paar originele koreaanse tekenfilms. De echte Manga en niet die troep die we later kregen als Pokemon en Dragonball. Jazeker ook Manga maar dan erg commercieel. Dus nu de japanse horror. Lekker zuiver en nog niet verpest door de commercie. En er zijn er nog genoeg die niemand kent. Er zijn zelfs twee versies van de originele ringu. Jummy.

blog comments powered by Disqus