40.4 en nog meer ellende

Vandaag een dag die je liever niet meemaakt. Aidan opeens erg ziek. Er heerst buikgriep dus die had opeens rond de 40 graden koorts. Maf dat zo'n ventje dan gewoon doorgaat. Wij liggen met een beetje griep al moeilijk te doen, hij gaat gewoon lopen keten. Maar goed toch bij hem gebleven en een dagje geprobeerd thuis te werken. Niet echt gelukt aangezien hij alle aandacht vroeg. Mag ook wel als je zo ziek bent. Daar bovenop gaat het slecht met Jacq, de zus van Angelique. Die ligt al bijna 2 maanden in koma maar is nu, na een laatste operatie, heel slecht gegaan. Eigenlijk is er bijna geen hersenactiviteit meer en kunnen we alleen nog maar afwachten en hopen. De kansen zijn gering en dat legt een enorme schaduw over alles. We willen er niet aan denken dat we haar kwijtraken en blijven hopen. Maar die hoop kalft steeds meer af en het ziet er naar uit dat we binnekort afscheid van haar moeten nemen. Tenzij er een wonder geschied. Je kunt zo weinig anders dan daar op hopen. Weet niet wat je tegen elkaar moet zeggen, en kunt alleen maar elkaar steunen. Morgen gaat ventje weer naar de kinderopvang. Ik ga werken. En Angel weer naar het ziekenhuis. Wat een zware tijd. We houden ons sterkt, wat kun je anders............