Wat hebben we het slecht. We racen richting afgrond. Het is uitzichtloos en allemaal negatief. Hier komen we echt niet meer bovenop. De kredietcrisis hangt als een grauwe deken overal overheen. We zijn er allemaal mee bezig.
Maar is het wel zo zwartwit als ons wordt voorgespiegeld. Als je lang genoeg tegen iemand zegt dat ie er slecht uitziet, gaat ie eind van de dag ziek naar huis. En zo is het ook met die crisis. Natuurlijk, er vallen veel ontslagen. En staan banen op de tocht. Bedrijven moeten afslanken. Maar is dat door een kredietcrisis of komt dat gewoon doordat jarenlang slecht management opeens gaat opvallen. De waarheid ligt een beetje in het midden daar. Maar een groot deel is naar mijn mening stemmingmakerij.
Als we het nu eens gewoon omdraaien. Het gaat eigenlijk helemaal niet zo slecht. Het gaat iets minder goed dan vorig jaar maar dat is geen reden om er met de pakken bij neer te gaan zitten. Economische groei van maar 4.3% ten opzichte van vorig jaar. Of deden we het vorig jaar misschien wel veel te goed en is dit gewoon een mooi jaar. Matig, maar mooi.
Ik weet niet waar ik naar toe wil met dit verhaal. Maar ik weet wel dat je met positief kijken naar dingen op de lange termijn veel verder komt. Negatief is snel en eenvoudig. Positief zijn kost veel meer energie. Maar wel energie die je terug krijgt. Dus. Er gewoon voor gaan. De zomer staat voor de deur. Er is altijd wel weer ergens een kans. En het voordeel van een diep dal is dat er altijd bergen omheen staan waar je weer tegenop kan klimmen. En op gouden bergen zit niemand te wachten. Zilver klimt ook heel lekker.
