Vandaag heb ik me maar eens boos gemaakt. Rustig begonnen met lopen vanaf Pac in het Kralingsebos. Ingehouden drafje. Aidan was lekker bezig met zijn club dus ik had alle tijd. Na 1 km maar wat rek en strek gedaan, en daarna door. Na 4 km ging het nog lekker. Na 6 ook. Toen kwam 7 en was ik buiten adem. stukje lopen en door. Ondertussen was ik weer bij Pac. Door dacht ik. Ik zal het doen. Ik ga voor 10km. Ik merkte dat als er een loper voor me liep in een lekker tempo het voor mij ook lekker ging. Dus zocht ik lopers en dribbelde er stiekem achteraan. Die ene vrouw zal wel gedacht hebben.. Maar het werkte wel. Mijn tempo werd regelmatiger en het was beter vol te houden. Mijn iPod gaf 11Km aan toen ik het Pac terrein op liep. En Aidan was net klaar. Mooi workout. Geen spierpijn. En een trots gevoel. Thuis checkte ik op Nike+ mijn tempo. Ik dacht dat er heel veel pieken en dalen in zouden zitten, maar tot mijn stomme verbazing heb ik mooi evenredig gelopen. En best wel snel op sommige stukken. Goed van mij. Zeg het toch maar even zelf hardop. Maar nu wel proberen vast te houden. Aidan zat overigens onder de modder. Lekker bezig geweest.
zaterdag 20 maart 2010
blog comments powered by Disqus
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)