Sint zou weer komen op mijn werk. Maar de echte sint had het natuurlijk heel druk, vandaar dat ze mij vroegen of ik hem wilde zijn dit jaar. Leuk, altijd al willen doen. Maar ik had Aidan. Tja. Wat te doen. Aidan mocht er ook bij zijn maar hij gelooft nog wel in de sint.
Dus had de echte sint naar mij een brief gezonden. Of ik hulp sinterklaas kon zijn en Aidan mocht mij helpen. Maar Aidan wilde ook een beetje zwarte Piet zijn. Ik haalde hem op uit school en pikte gelijk ook maar de pakken op. Nu kreeg hij van de mevrouw in de feestwinkel een mooie muts en kraag.
Kon hij ook een beetje Piet zijn. Maar hij had de mooie Pieten pakken gezien. In de auto zei hij verheugt dat hij straks ook zijn pak zou aantrekken. Maar ik had geen pak voor hem. Tranen biggelde. Dus ik dacht, fuck it. Pak voor hem erbij gehuurd. Kreeg nog een beetje korting vanwege het hartverscheurende verhaal. Bij Mangrove begon de pret. Drie collega's werden ook Piet. En samen met Aidan overvielen we de kinderen. En het was helemaal leuk. Aidan strooien met pepernoten. En daarna, naast mij als een echte Piet, de staf vasthouden. Bijna een half uur stond hij strak naast mij. Zijn taak met volle ernst en overgaven te doen. Mijn hart brak bij het aanzien. Super trots. Na afloop trok ik alles lekker uit. Maar ja de pieten, die smink je niet even snel weer wit. Dus dan maar blijven hangen als Piet. En Aidan dus ook. Die speelde met de kinderen. Beantwoorde de meest lastige vragen. Maar hij liet zich niet uit het veld slaan. Hij bleef de kleine staf Piet. 'waarom zijn je benen wit' vroeg een meisje, net iets jonger dan hij. 'omdat ik nog niet in veel schoorstenen komt' zei hij met een strak zwart gezicht. En dat had hij zelf bedacht. Wat een held. Mijn kleine zwarte held.
