Positief

Laat ik het eens hebben over iets waar iedereen altijd het hart vol van heeft maar wat in de praktijk vaak tegenvalt om te gebruiken. Positivisme. Of gewoon positief zijn. Iets meer dan anderhalf jaar geleden ben ik gescheiden. De details laat ik even voor wat het is maar laten we eenvoudig zeggen dat de vonk er niet meer was. Een lange tijd voor dat scheiden was ik best vaak negatief. Klagen is iets wat heel eenvoudig is. Andere de schuld geven ook. En ergens snel de zwarte kant van inzien is iets wat ons denk ik allemaal heel eenvoudig af gaat. We hebben allemaal wel eens gescholden in het verkeer. Jagen in je auto. GVD roepen op een rekening in je bus. Of gewoon klagen over het weer of je baas. Deed ik heel goed aan mee. Maar die scheiding. In een weekend viel de beslissing. We gingen scheiden. De spanning zat al een tijdje in de lucht. En kort gezegd het was een kut weekend. Ik zag beren op de weg. Wat moest er met mijn zoontje. Hoe dit, hoe dat.

Bedroeft zat ik in een stoel naar een grote foto te kijken van die kleine. En terwijl ik wegzakte in een draaikolk naar beneden, bedacht ik me op dat moment dat ik dat niet wilde. Ik wilde niet negatief. Ik wilde niet zo'n vent worden die klaagt over zijn stuk gelopen huwelijk en zijn ex. Ik zou er alles aan doen om het om te draaien. Om er, ondanks de ogenschijnlijk negatieve beslissing, iets positiefs van te maken. Er kracht uit te halen. Er voor te zorgen dat alles goed werd geregeld. Nu heeft Angelique daar veel aan gedaan, en daar ben ik haar nog altijd dankbaar voor. Dankzij haar hebben we alles goed geregeld. We zaten lachend bij de scheidingsmakelaar. En toen dat achter de rug was ging ik door. Als dit kon, kon de rest ook positief. Met werkelijk alles wat op mijn pad kwam ben ik positief gaan doen. Kwam er een rekening, niet over klagen. Oplossen of betalen. Gedoe in het verkeer, niet druk over maken. Lost toch niets op. Slecht weer. Pfff laat de regen op je gezicht vallen, het is toch maar water. En zo ging dat verder. Ik voerde het door op mijn werk. Kwam er een lastige klus op mijn werk dan zei ik tegen mezelf. “Geen punt, beetpakken, en oplossen”. Een depressieve collega beurde ik weer op. Ik straalde gewoon energie uit. Ik moest er wel bewust aan werken. Me iedere keer weer voorhouden positief te zijn. Niet zeuren, gewoon doen.

En nu. Na al die tijd, is het tweede natuur geworden. Ik ga fluitend naar mijn werk. Snuif ieder dag de ochtend lucht op en bewonder de wolken. Stap in een metro met boos kijkende mensen en kan er alleen maar om lachten. Negatieve collega’s op mijn werk heb ik niets mee. Bij problemen die zich voordoen kijk ik naar de einddoel niet naar wat er voor gedaan moet worden. Komt er echt iets heel vervelends voorbij dan leg ik het even weg, om er op een rustig moment even goed naar te kijken. Stress doe ik niet meer aan mee. Zeuren ook niet. Begrijp me niet verkeerd. Ik kan ook wel eens een minder dagje hebben, als ik moe ben of iets niet lukt. Maar dan maak ik weer snel de schakel. Omzetten naar iets moois. Geef jezelf iedere dag een cadeautje, al is het maar een kop koffie. Zeg tegen alles “kom maar op, er is geen probleem alleen iets wat om aandacht vraagt”. Loop recht. Kijk om je heen. Negeer negatieve mensen, heb je niets aan.

Dus wat wil ik nu met dit betoog zeggen. Eigenlijk heel eenvoudig.

Positieve energie opwekken is best intensief en moet je moeite voor doen, maar je krijgt het 200% terug. Negatieve energie maakt alleen maar negatieve energie en sloopt je. Doe je positiev iedere dag als een soort mantra of levensstijl, dan gaat het leven zo lekker. Probeer het eens als je me niet gelooft. Je kunt er nooit op achteruit gaan.