Lang en geleden was er nog geen internet.
Toen was een brief van papier onverwacht.
Kon je nog zeggen dat je er niet was.
En werd je pas na een week gemist.
Iets minder een tijdje terug.
Kon je alleen nog bellen op de hoek van de straat.
Had je een mobiel dan was je immers crimineel.
En was je soms lekker onbereikbaar.
Er was eens ooit dat er geen digidingen waren.
Je moest je filmpje laten afdrukken.
Kon je pas weken later kijken.
En kon een verjaardag uren fotobladeren zijn.
Nu doet mijn internet het wel eens niet.
Vandaag is mijn beltegoed op.
En moet ik morgen iedere foto doorsturen.
Sta ik eerder rood dan mijn bank het doorheeft.
Het is heel erg mooi om vandaag te zijn.
Maar er is niets mis met vroeger.
