Next generation

Om de week heb ik pappa dag. Ik heb dan de woensdagmiddag vrij om Aidan van school te halen. Dat krijg je als je gescheiden bent en een kind hebt. Op zich heb ik het denk ik wel goed geregeld. Om de week, een hele week Aidan. Van vrijdag tot vrijdag. Maar betekent dus wel dat ik de woensdagmiddag thuis moet zijn. Nu is daar binnen Mangrove waar ik werk, draagvlak voor. Veel mensen daar hebben kinderen en ik compenseer mijn tijd netjes. Maar deze week besloot ik het anders te doen.

Aidan heeft vakantie dus ik moest ook iets voor de ochtend bedenken. Vrij nemen, thuis werken. Of hem een dagje meenemen naar Mangrove. Laat hem maar lekker kleine jobs doen. Post halen. Tafel dekken voor de lunch. En een mooie tekening maken van Mangrove. En gelijk kwam er een gedachte bij me op. Hij is nu bijna zes. En ik ben van de generatie die het eerste Internet in Nederland zag komen. Ik had een eerste internetverbinding bij Knoware en kon lokaal inbellen bij Xs4all in Zoetermeer. Verbinding maken met Trupet Winsock en begrippen als Gopher en BBS zeggen mij meer dan de huidige generatie die aan het internetten is. Maar ik vraag me af wat zijn generatie gaat meemaken. Internet is nu al een geaccepteerd communicatie middel en niet weg te denken uit onze samenleving. Het feit dat ik overal verbinding heb met mijn Iphone vind ik nog een wonder vergeleken met jaren geleden. Maar voor hem zal dat straks niet meer dan normaal zijn. Hij werkt straks met holo-projectie systemen. Gedachte gestuurde interfaces. En ga zo maar door. Dingen die wij nu nog niet kunnen bedenken maar waar al wel aan gewerkt word. Hij zal straks onze sites en methodes achterhaald vinden. “Wat! Moesten jullie nog op een keyboard, met de hand, een adres intikken om informatie te krijgen. Wat achterhaald zeg.”

Nu zit hij lekker naast me te gamen en loopt klusjes te doen. En hij vind het allemaal helemaal top. Straks zal hij kunnen zeggen dat hij als zesjarige nog bij Mangrove heeft gewerkt. Dat bedrijf dat aan de bakermat stond van web 4.0 en de mind controlled user interface (MCUI). En dat hij nog heeft mogen ervaren dat er een paar jaar later het begin werd gemaakt met Mood driven user interfaces (Mood UI of Moodi). Ach ik fantaseer maar wat. Maar lees over twintig jaar of zo dit stukje maar weer eens en zeg me hoever ik er naast zit. twintig jaar geleden had men niet eens gedacht aan draadloos internet en als je een GSM had was je of crimineel of drugdealer. En de fax was een echte top uitvinding waar je niet buiten kon. Dus wat zal men dan vinden over onze vooruitstrevende ontwikkelingen nu. We zitten op de edge of technologie, maar over een paar jaar terug kijkend misschien wel op zwaar achterhaalde techniek. Iedere generatie heeft de toekomst, gezien vanuit de vorige. En ik kan niet wachten om te zien waar de zijne ons gaat brengen.

(oorspronkelijk geplaatst op blog van Mangrove)