Schrijf, kriebel, gum, schrijf

Ik ben nu al een tijdje op weg in een cursus schrijven. Hoofdstuk vier staat klaar om geabsorbeerd te worden. Nu kun je zeggen 'schrijfcursus? Jij?'. Waarom niet. Aan een kant voor mij een test om te zien of alleen thuis studeren iets voor mij is. Ik ben daar niet echt goed in. En deel mijn kennis liever met andere mensen. En aan de andere kant kan mijn schrijven wel een boost gebruiken. Ik schrijf volgens mij best wel leuk korte stukjes. Maar zodra het wat langer word, begin ik moeite te krijgen. Ook het schrijven van dialogen vind ik lastig. En dat terwijl ik zoveel verhalen in mijn kop heb zitten. Van fictie tot realiteit. Nu zijn er ook mensen in mijn omgeving die niet geloven dat je schrijven kunt leren uit een cursus. Eens. Het moet in je zitten. En nog meer geloven ze dat je boeken per dozijn moet verslinden. Nu ben ik het daar niet mee eens. Ik hou er niet van andere na te apen of over te nemen. Natuurlijk kun je veel leren van andere maar om nu ladingen te gaan lezen om er zelf beter van te worden, is niet mijn ding. Ik zoek techniek. Toegegeven dat mijn Nederlands ook nog wel een wat bijslijpen kan gebruiken maar, ik wil vooral wat meer kennis over hoe je iets kunt neerzetten.

Ze fietste voorbij. En in het voorbij gaan viel me op dat haar achterste dezelfde volle omvang had als haar zadeltassen. Het was me onduidelijk welke van de twee de banden van de fiets deden doorzakken en de fiets klagelijk deed kraken bij iedere hobbel.

Als dat even door je kop flitst als zoiets voorbij komt. Dan is de drang er iets mee te doen erg groot. Dus gun ik me voor nu even een cursus en de vrijheid van het schrijven op dit weblog. En wie weer rolt er over een paar jaar een bestseller uit mijn handen. Of blijft het bij kleine hersenschimmen en spinsels.