Ziek van angst

3:00 Vannacht. Er klonk opeens geschreeuw uit Aidan zijn kamer. Een pure angst schreeuw. Ik stoof mijn bed uit en zijn kamer in. Met wijd open ogen en een gezicht vol angst keek hij naar een hoek van de kamer. Gillen. Toen zag hij mij en gilde nog meer. Alsof er een man met een bijl door zijn kamerdoor heen kwam. Ik kreeg hem niet tot bedaren. Hij bleef gillen naar mij en iets achter mij. De angst en de heldeheid waarmee hij dat deed, zorgde ervoor dat ik ook angstig over mijn schouder keek of daar niet echt iets gruwelijks zat. Een scene uit poltergeist was er niks bij. Ik greep hem beet en bleef op hem inpraten. Hij was bloedheet van de koorts. Ook in mijn slaapkamer, bleef hij naar mij en de muren gillen. Hij had duidelijk een nachtmerrie en was aan het ijlen. Ik heb nog nooit zo veel angst gezien bij een kind. Na een tijdje op hem inpraten, kwam hij uit zijn droom. Temperaturen, en bij mij in bed. De schrik zat nog om mijn hart. En ook vandaag sleep ik het nog mee. Hij heeft er verder niets meer mee. Hij had iets gezien met veel poten. Een vampier en god mag weten wat nog meer. Ik vroeg hem een tekening ervan te maken en alles erop was zwart. Wat kan koorts je kop overhoop gooien. En dit hoop ik nooit meer mee te maken.