Nog 1 maand

Ze zeggen altijd dat de laatste loodjes het zwaarst zijn. Kan wel een beetje kloppen. Vandaag, op de dag af, nog een maand te gaan in de regeling. Betekend dat er dan een periode van drie jaar houtje bijten voorbij is. De champagne staat al koud. De taart in bestelling. En slingers uitgezocht. Betekend dat zowel ik als Angelique in Augustus eindelijk kunnen genieten van ons welverdiende salaris. En dat we eindelijk van al het burocratische gedoe af zijn. Maar ja die laatste loodjes. Mijn laatste reserves zijn op. Deze maand nog even uitzingen. Toch nog wat gedoe met de bewindvoerder die heeft zitten slapen. Maar goed. Zo ging het al de afgelopen drie jaar en dit ene maandje kan er nog wel bij. Voor mezelf zie ik alweer zo veel leuke dingen die ik wil. Een iMac. Een iPhone. Een mooie camera. Lekker er even tussenuit. Een mooi kado voor Aidan zijn verjaardag. Heb het alweer drie keer uitgegeven. Leuk om te dromen en plannen te maken. Maar eerst alles op een rijtje zetten en niet te hard van stapel lopen. De afgelopen drie jaar hebben me geleerd heel strak met mijn budget om te gaan. Een goed werkbaar huishoudboekje opgezet. En sparen. Dat laatste is er helaas door gedoe met de regeling doorheen gegaan. Het zei zo. Nog 1 maand dan houdt het op. Ik verwacht snel een bericht van de rechtbank dat het over is. Een schone lei voor mij en Angelique. We zijn er denk ik sterker uitgekomen. En de laatste loodje die dragen we denk ik nog wel.