We begonnen lekker. Mooi weer. Iedereen had er zin in. En gelukkig liepen we met vriendje uit zijn klas. De route was korter, 4.3 km dus mooi te doen. En Aidan had het naar zijn zin. Gek doen. Beetje rennen. Dan weer aan de hand. En we liepen lekker door. En daar was opeens de controlepost van school met limonade en er voor een bocht. En een drukke Aidan. En een duw van een onschuldig kind. En Aidan viel. Zijn val gebroken door een brandnetel. Eerst even niets. En toen begon het. Een gemene irritatie. Gillen en huilen van de pijn en jeuk. Ouder eromheen met water deppen en allemaal tips. Hondsdraf erop, maar ja hoe ziet dat er ook alweer uit. Een leuke moeder plukte iets groens, erg lief maar helaas geen hondsdraf. De laatste Km met een schreeuwend ventje op mijn arm. Flink wat blaasjes zijn het gevolg. Thuis zalf en verband. Het is weer bijna over. Maar. Dag twee zit erop. Ben benieuwd of ik ook een medaille krijg.
dinsdag 3 juni 2008
blog comments powered by Disqus
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)