Van minder naar mooi

Soms kan een weekend opeens anders lopen dan je wenst. Dan zit het opeen vol met minder leuke dingen. Van weer alleen verder. Van lastige mensen die iets van je willen, maar niet krijgen. Dan kun je het beste gewoon leuke dingen doen.

Dan doe je iets met zeepbellen en zon in de tuin. Van samen filmpjes kijken en boekjes lezen.
Dan doe je iets met kleine treinen en neem je een locomotiefje mee naar huis.


Dan sluit je af met een spontane poppekast en een lekker ijsje in de zon. En dan is het vervelende waar het weekend mee begon een beetje minder. Niet weg, maar wel verzacht door de lach van een klein ventje.

Geen groen

Weer een film vanavond. En dit keer The happening van M. Night Shyamalan, je weet wel van de Six sense. Echter The happening isn't happening. Wat een slechte film. Slecht acteerwerk. Slechte dialogen. Enorm zwak verhaal vol met gaten. Een regelrechte B movie. Het verhaal vertelt niets. Mensen raken door onbekende oorzaak hun remming kwijt om zich zelf kwaad te doen. Je weet wel. Stel dat ik nu zou springen als er een metro aan komt. Maar je doet het niet. Hier dus wel. Eigenlijk had de regiseur dat gelijk met de cast moeten doen en ons van zijn ellende product mogen besparen. Wat een verspilling van een paar Km film. Er zit een soort van boodschap in maar zelf die komt niet los. Een ding. Laat deze happening maar voorbij gaan.

Groen

Ik had mezelf op een late film getrakteerd. The Incredible Hulk. En ik moet zeggen dat ie gewoon leuk was. Lekker van opbouw. Goede effecten. Niet te veel zodat je niet meer ziet waar je moet kijken. En veel inside jokes en hints. Niet te veel bij nadenken en pure fun op het witte doek. Edward Norton doet het goed in zijn rol, en een kleine hint aan het einde van de film doet meer beloven. Wat voor mooie crossover film gaat er komen. Afwachten.

Oranje

Hoe lager de sociale klasse, hoe meer oranje paparassen.

Toch wel waar Nozzman

Wachten

Wat kan wachten lang duren. Nog ongeveer drie weken dan zijn we er. Dan is de regeling ten einde en zijn we weer een vrij mens. Betekend vanaf eind augustus iets meer bestedingsruimte. Maar wat lijkt het lang te duren. Ik zie mensen om me heen hun kleine dromen kopen. Een Macbook hier. Een camera daar. Een derde gaat lekker op vakantie. Nu weet ik wel dat dit straks ook weer voor mij gaat gelden. Maar toch. Het is echt uitzitten geblazen. Wel vreemd als je bedenkt dat het een jaar geleden nog heel snel leek te gaan. Misschien omdat het einde nu dan echt in beeld komt. Eindelijk zijn we er. En nog heel even door sparen en dan kan ik ook kleine dromen gaan kopen. Voor nu zitten die alleen nog maar in mijn hoofd. Maar daar is het toch ook wel fijn vertoeven op dit moment.

Vaderdag

Vandaag was het natuurlijk vaderdag. Had er niet veel van verwacht. ok Aidan was bij mij en een week geleden liet hij het kado al zien. "niet laten zien aan mij, gelijk verstoppen" vertelde ik hem nog. Oeps. kleine vergissing. Ach. Vanmorgen werd hij lekker wakker. En ging met Eveline, die lekker bij me was vannacht, naar beneden om ontbijt te maken. Ik mocht blijven liggen. Slapen kwam er niet van dus lekker een boek gelezen. Een beetje gerommel in de keuken. Zo nu en dan een vraag over hoe de oven werkt en de afstanbediening van de Tv. Geroezemoes en gekletter van bestek. Een hoop geklets en wijsheden van mijn ventje vulde de keuken. Aidan kwam na een paar hoofdstukken naar boven samen met de heerlijke lucht van vers verbrande croisands. Ze waren een beetje zwart geworden zei hij. Maar geen probleem ze gingen een nieuw ontbijt maken. Ik begon aan het volgende hoofdstuk. En even later was het er. Een heerlijk ontbijt van een beschuitje met chocopasta en een kop koffie. Zo vond ik het lekker had Aidan aan Eveline laten weten. Tja, zijn favoriete ontbijt delen is toch ook wel iets voor vaderdag. En de verassing van een mooi eigen gemaakt vaderdagkado wat ik voor het eerst zag ;-) maakte een hoop goed. Verkoold ontbijt maakt geen vaderdag, de glimlach en trots in de ogen van je zoontje wel.

Nog 1 maand

Ze zeggen altijd dat de laatste loodjes het zwaarst zijn. Kan wel een beetje kloppen. Vandaag, op de dag af, nog een maand te gaan in de regeling. Betekend dat er dan een periode van drie jaar houtje bijten voorbij is. De champagne staat al koud. De taart in bestelling. En slingers uitgezocht. Betekend dat zowel ik als Angelique in Augustus eindelijk kunnen genieten van ons welverdiende salaris. En dat we eindelijk van al het burocratische gedoe af zijn. Maar ja die laatste loodjes. Mijn laatste reserves zijn op. Deze maand nog even uitzingen. Toch nog wat gedoe met de bewindvoerder die heeft zitten slapen. Maar goed. Zo ging het al de afgelopen drie jaar en dit ene maandje kan er nog wel bij. Voor mezelf zie ik alweer zo veel leuke dingen die ik wil. Een iMac. Een iPhone. Een mooie camera. Lekker er even tussenuit. Een mooi kado voor Aidan zijn verjaardag. Heb het alweer drie keer uitgegeven. Leuk om te dromen en plannen te maken. Maar eerst alles op een rijtje zetten en niet te hard van stapel lopen. De afgelopen drie jaar hebben me geleerd heel strak met mijn budget om te gaan. Een goed werkbaar huishoudboekje opgezet. En sparen. Dat laatste is er helaas door gedoe met de regeling doorheen gegaan. Het zei zo. Nog 1 maand dan houdt het op. Ik verwacht snel een bericht van de rechtbank dat het over is. Een schone lei voor mij en Angelique. We zijn er denk ik sterker uitgekomen. En de laatste loodje die dragen we denk ik nog wel.

Pampus

Zo. Ik geloof dat de afgelopen week er aardig inhakt. Ben gaar. Even een nachtje in Delft doorgebracht. Er gezellig en fijn. Maar nu helemaal geen mens meer. Ondanks het mooie weer twee uur op de bank voor pampus gelegen. Erg knap aangezien dat eilend in de waddenzee ligt. Hoe dan ook op dus. Even een weekje relaxen voor de boeg. De een na laatste Werkdat? staat morgen op het schema. Dit keer deels live vanuit Mangrove. Wil je op de hoogte zijn van het laatste en nieuwste Apple nieuws dan zou ik zeker luisteren. En verder even niets. Storten op werk. Altijd leuk. Verjaardag van mijn nieuwe vriendin. Ja je leest het goed. En dan vrijdag Aidan weer. Ik hoop dat het mooi weer blijft en nog meer word. Dan kan er een zwembad in de tuin. Zou lekker zijn.

Avondvierdaagse dag 4 - gehaald

De laatste avond. 5 km helemaal alleen gelopen. Hoefde niet te dragen. Niet gevallen. Geen brandnetels. Gewoon lekker doorgelopen. Lekker droog gebleven. En aan het einde van de tocht. Bloemen. En kadootjes. En..... de welverdiende medaille. Trots dat Aidan is. En ik ook. Goed gedaan vent. Morgen laten zien op school. En een mooi plekje geven op je prikbord. En wie weet volgend jaar je tweede.

Avondvierdaagse dag 3

Zo gaat ie goed. Zo gaat ie beter. Alweer een kilometer van mijn schoenen af gesleten wat mijn moeder niet mag weten. Hoe dan ook. 5 Km gedaan. Ging lekker. Vanavond geen brandnetels. Been pijn. Ok een beetje. En geen valpartijen. Het ging eigenlijk gewoon lekker. Geen regen. Niet te warm. Een mooie derde dag. Morgen de laatste, niet zo lang en aan het einde een medaille. En die heeft die kerel verdiend. Want voor die kleine beentjes is het nog best wel een afstand. Toch zo'n 15000 stappen (5 Km is 5000 meter, 3 stappen per meter). Ongeveer.

Avondvierdaagse dag 2

We begonnen lekker. Mooi weer. Iedereen had er zin in. En gelukkig liepen we met vriendje uit zijn klas. De route was korter, 4.3 km dus mooi te doen. En Aidan had het naar zijn zin. Gek doen. Beetje rennen. Dan weer aan de hand. En we liepen lekker door. En daar was opeens de controlepost van school met limonade en er voor een bocht. En een drukke Aidan. En een duw van een onschuldig kind. En Aidan viel. Zijn val gebroken door een brandnetel. Eerst even niets. En toen begon het. Een gemene irritatie. Gillen en huilen van de pijn en jeuk. Ouder eromheen met water deppen en allemaal tips. Hondsdraf erop, maar ja hoe ziet dat er ook alweer uit. Een leuke moeder plukte iets groens, erg lief maar helaas geen hondsdraf. De laatste Km met een schreeuwend ventje op mijn arm. Flink wat blaasjes zijn het gevolg. Thuis zalf en verband. Het is weer bijna over. Maar. Dag twee zit erop. Ben benieuwd of ik ook een medaille krijg.

Avondvierdaagse dag 1

Aidan loopt voor het eerst mee met de avondvierdaagse. Best wel zwaar. Bedenk dat hij dit doet na een dag ontbijt club, school en BSO. Ook nog eens zaterdag een verjaardag en zondag een nieuw vriendinnetje op bezoek. Dus meneer begon al gesloopt. Niet verwonderlijk dat hij op 3/4 van de 5.4 km last van benen kreeg en moest plassen. Maar met een enkel draag momentje heeft hij het gered. Alleen dacht hij dat hij vanavond al de medaille kreeg. Jammer jongen, nog drie dagen. Hij zit nu te douchen. Hij stonk als een bunzing en zag er uit alsof ie net uit het vreemdelingen legioen gestapt is. Morgen dag 2, hopelijk met minder spierpijn. De held gaat het wel halen, hoop dat ik nog leef vrijdag. Thuis komen, tas pakken. En weer op pad. Robbie komt zo aan de beurt.