Energie begint een beetje op te raken.
Net nu ik het juist zou moeten laden.
Iedere dag meer eruit en minder erin.
Als een lege batterij op een kapotte lader.
Zou eigenlijk ook moeten rusten.
Even op mezelf en genieten.
Maar heb geen tijd voor lusten.
Werk, werk, werk en zonder op te schieten.
Nog even en het is misschien voorbij.
Nog even dan keert de rust weer terug.
Moet niet te lang duren.
Wil ook wel weer eens vrij.
woensdag 31 oktober 2007
Pfffffff
Gepost door Anoniem op 23:55 View Comments
zondag 28 oktober 2007
vrijdag 26 oktober 2007
Pandemonium
Pandemonium en de stilte. Zo zou je het kunnen noemen. Op mijn werk is het absolute drukte. Lekker hoor alleen soms zie je even het einde van het bos niet meer. Zal wel weer tot rust komen. Alleen is het wel vermoeiend. En dan kom je thuis waar het absolute rust is. Aidan is weer naar Angelique, mis hem nu al weer. Robbie zegt ook niet veel. Dus is het films en series inhalen. Beetje boodschappen en huishouden en verder eigenlijk niets. Dus van het ene uiterste in het andere. Aangezien ik heel me leven al degene ben die altijd het initiatief moet nemen om iets af te spreken moet ik maar weer eens door mijn adressenboek. Eens kijken wie zin heeft in film, eten of wat dan ook. Ervaring leert dat de week voorbij is voor je het door hebt. Tegen de tijd dat ik de telefoon op wil pakken, staat Aidan weer voor deur. En nog even voor Lilian dat ook doet. En we vrolijk actief de winter in stappen. Misschien moet ik er nog maar even van genieten. Even niets doen en lekker doorgaan met films en series kijken. Weg met de haast. Even geen verplichting. Mooi is dat toch wel een beetje…….maar niet te lang.
Overigens is pandemonium ook een boek over het werk van Clive Barker. Denk dat ik daar ook maar wat mee ga doen. Ooit nog eens een toneelstuk vertaald en zelfs zover gebracht dat ik zijn toestemming had het te mogen opvoeren. Dus waar een wil is.....
Gepost door Anoniem op 23:43 View Comments
Labels: Gedachte
dinsdag 23 oktober 2007
Winter
De eerste nacht vorst zit er op.
Het eerste rijp op het gras.
De eerste krabbers stonden te bikken.
Een koud voorhoofd tijdens het fietsen.
Een druppel aan je neus.
De handen diep in de zakken.
Je adem weer zichtbaar voor je uit.
De ochtendzon geeft geen warmte meer.
Maar de verwarming wordt krakend wakker.
De hond is liever binnen dan buiten.
Nog even en er zou sneeuw kunnen vallen.
Nog even en we hebben dit iedere dag.
Nog even en je zou willen dat het zomer werd.
Nog even doorbijten. We zijn nog maar net begonnen.
Maar we zijn toch wel mooi gestart.
Gepost door Anoniem op 20:40 View Comments
maandag 22 oktober 2007
Vaarwel Everquest II
Bijna twee en een half jaar heb ik er in zitten. Soms intensief dan weer een tijdje even niet. Maar mijn account is er een van drie jaar. Alleen het laatste half jaar niet echt meer deze wereld bezocht. En nu stop ik er helemaal mee. Het avontuur is er een beetje vanaf. Bijna alles gezien. Overal geweest en het is een beetje een sleur aan het worden. Moet toegeven dat ik mooie dingen gezien heb. Soms tot in het ochtend gloren doorgespeeld. Mijn hoofd character tot level 54 gebracht. Niet echt slecht. Maar zoals gezegd de lol is er een beetje vanaf. Nu delete ik het niet gelijk, het is toch een beetje iets van jezelf geworden. En wie weet komt de vonk nog wel weer eens tot leven. Wie weet komt er ooit een versie 3. Maar voor nu. Vaarwel Everquest II. It has been fun maar er zijn andere leuke dingen in het echte leven gekomen waardoor ik deze virtuele wereld achter ga laten.
Gepost door Anoniem op 23:32 View Comments
zaterdag 20 oktober 2007
Noem mij Lego, want wij zijn met vele (steentjes)
Met Lego kun je alles maken. Een boot, een vliegtuig of een trein. Met Lego kun je alles maken want spelen met Lego is fijn. Degene dit dat bedacht had was waarschijnlijk vergeten er een begintijd aan te plakken. Om even voor zevenen was meneer wakker. Of ie met de Lego mocht spelen. Dat mocht. Om 7:05 zat jij aan tafel te spelen. Pakje drinken erbij. Dora op tv op de achtergrond. Ik mocht nog even slapen van meneer. Alsof dat dan lukt. Inderdaad voor ongeveer een half uurtje kon dat. Toen hoorde ik de eerste losse stenen op de grond vallen gevolgd door de zo gevreesde zaterdag ochtend roep “Pappa!, kun je helpen”. Met de slaap in de ogen zat ik steentjes op elkaar te drukken en maakte ik tot verrukking van meneer, de ene creatie na de andere. Leuk spul hoor. Alleen niet op dat tijdstip. Dus een tip voor sint en kerst. Lego!
Gepost door Anoniem op 12:03 View Comments
Labels: Aidan
maandag 15 oktober 2007
Saai
Wat kan een huis opeens stil zijn. Voel me nog steeds niet jofel. Griep maakt zo nu en dan plaats voor migraine. Ben echt helemaal gaar en op. Denk dat de drukte en spanning van de laatste weken er nu helemaal uit komt. Het vervelende is dat ik dan ook echt nu helemaal op ben. Kan niets doen in huis. Kan ook niet echt iets verzinnen. Slaap veel. Doe een enkele keer even een game maar dan kickt de koppijn er weer in. Tv heeft niets te bieden. Hoop dat ik me snel weer fit voel om aan de slag te gaan. En vanaf vrijdag weer ventje over de vloer. Mis die kleine gup best wel op dagen als vandaag. Lilian is lekker aan het genieten aan de andere kant van de planeet. Tijd vliegt maar niet echt snel. Een beetje bezinning kan geen kwaad zeggen ze. En een beetje uitzieken ook niet. Wist alleen niet dat het zo saai kon zijn.
Gepost door Anoniem op 20:34 View Comments
zondag 14 oktober 2007
Eerste krabbels
Ok. voor veel van jullie zal het niet veel voorstellen. Enkele krabbels op een A4tje. Maar voor mij is het fantastisch. Aidan zijn eerste cijfers die hij zelf geschreven heeft. Met enige trots plaats ik het dan ook op mijn blog.
Gepost door Anoniem op 13:10 View Comments
vrijdag 12 oktober 2007
Weekje
Een rustig weekje. Ventje heel lief geweest. Netjes gegeten en gedronken. Op tijd naar bed enz enz. Gaat lekker op school, dus geen vuiltje aan de lucht. Lilian zit lekker maar haar billen in het zand van de stranden van Bali. Dus het is opeens heel stil om me heen. Vandaag een dagje vrij, en wat zul je dan altijd zien. Ziek! Was de afgelopen twee weken al aan het hoesten en beroerd voelen maar het is nu dan eingelijk begonnen. Dus maar rustig aan doen. Slapen, veel fruit en gamen en DvD's kijken. Hopelijk is het maandag weer over. We zien wel. Ik ben zelden echt ziek maar weet dat als ik het ben ik me er ook wel aan moet overgeven omdat ik er anders heel lang mee blijf lopen. Op mijn werk werden ze ook al patient van mijn geblaf. Dus het is stil in huis, op mijn gehoest na dan. Zullen de buren leuk vinden. Maar die kunnen wat mij betreft toch de t.... krijgen. Mmmm... daar bedenk ik me dus net. Ventje weg. Lilian weg. Ik alleen thuis. Heel veel games en films. 640w versterker. Ik denk dat ik de komende week de buren maar eens ga wakker houden.
Gepost door Anoniem op 08:43 View Comments
Labels: Dagelijks
zondag 7 oktober 2007
Dief
Ze is een kleine dief.
Ze heeft mijn hart gestolen.
Ze neemt het mee, heel ver weg.
Zodat ik het aan niemand anders kan geven.
Ze steelt alleen van waarde.
Dus ik weet dat ze het niet zal breken.
Ze koestert het in een klein doosje.
Ze zal het niet verliezen en met niemand delen.
En als ze terug is van haar verre reis.
Dan is het vol van verlangen.
En geeft ze het ongeschonden weer aan mij.
Zodat ik het weer met haar kan delen.
Gepost door Anoniem op 23:24 View Comments
Labels: Gedicht
machinist
Als ik groot ben dan word ik machinist. Dan ga treinen van a naar b sturen. Onder mijn controle komen ze wel op tijd. Dan rijden ze lekker snel en goed. Maar dat is als ik groot ben. Nu ben ik nog klein. En mijn treintjes ook.
Gepost door Anoniem op 09:33 View Comments
Labels: Aidan
Knus
Eindelijk een klein plekje voor mijzelf.
Eindelijk een knus hoekje om te lezen.
Eigenlijk een huisje op zichzelf.
Eigenlijk om er lekker mezelf te wezen.
Met een lampje en een groot kussen.
Vol met boeken en speelgoed van mij.
Ik noem het mijn Knushoekje en je
mag er altijd bij.
Gepost door Anoniem op 09:29 View Comments