Afstrepen

Wat gaat de tijd toch snel. Alweer een jaar dat kan worden afgestreept. Eerlijk moet ik bekennen geen vervelend jaar. Ook geen super jaar. Eigenlijk eentje die gewoon voorbij ging. 2007 gaat het natuurlijk weer helemaal worden. Maar zeggen we dat niet van ieder nieuw jaar. Ik probeer er weer vol overgaven in te storten. Doe geen voornemens want die komt je toch niet na. Wel probeer ik het nog positiever te benaderen. Wil ik meer aan mijn conditie doen (erg makelijk aangezien ik er geen heb kan het alleen maar beter worden) en me nog minder druk of stress vol maken over onbelangrijke zaken. Ik denk dat ik een oud tibetaans moto maar gaan aanhouden.

"Als het probleem op te lossen is waarom zou je er dan over druk maken, en als het probleem niet op te lossen is heeft druk maken ook geen zin"

Lijkt me een mooie om aan te houden.

Tot volgend jaar!!

Tjoeke tjoeke

Vandaag met het kersttreintje van Hoorn naar Wognum gereden. De kerstman stapte onderweg op en chocolademelk en kadootjes waren een onderdeel van de reis. Heel grappig. Alles is aardig nostalgisch en Aidan vond het allemaal heel mooi. Alleen de fluit was te hard. Hij heeft zelf nu ook een fluit waarmee hij ons op de terugreis tracteerde op de diverse Thomas en Gordon geluiden. Maar voor nu heeft hij weer wat om van te dromen en om over te vertellen.

Wiiiiiiiiiiii christmas

En zo sta je op kerstavond in je huiskamer tennis te spelen. Even een Wii te leen en ik moet zeggen erg leuk als je met meer mensen bent. Ik was bekaf, maar ja geen conditie en Angelique heeft een spier verrekt. En Linda deed ook lekker mee. Leuk hoor gamen op je tv. 

The day before christmas

Het was de dag voor kerst en alles was stil thuis. Je kon niets horen, zelfs niet een muis. Behalve geroezemoes in een klein kamertje boven. Want daar was heel stil een klein mannetje in z'n bedje geschoven. Onder de dekens veilig en knus. Tjoeke tjoeke pep pep zei hij en gaf mama een kus. Tegen papa een glimlach en een grote grijns. Hij had weer iets gekregen van Thomas en dat was iets heel fijns. Nu kan hij slapen onder zijn eigen locomotief. Gekregen voor kerst want hij was natuurlijk heel lief. 

Laatste loodjes

Zo, het laaste dagje zit er op. Even niets meer doen. 10 dagen vrij en dus tijd om even te relaxen. Angelique mag wel werken dus ben ik volgende week drie dagen met Aidan thuis. Leuke dingen doen en verder zien we wel. Een keertje naar de bios. Ongetwijfeld zullen ze wel bellen van mijn werk, en misschien moet ik er ook heen om nog iets op te lossen. Ik hoop natuurlijk van niet. ik sta zelfs klaar voor een klant om op 1 januari om 08:00 uit mijn bed gebeld te kunnen worden, ik verwacht het niet maar we zijn er op voorbereid. Dus voor nu uitkijken naar het laatste weekje van het jaar.

Door

Vandaag eindelijk een gesprek gehad op mijn werk en ik mag blijven. Niet dat ik nou verwachte op eens weg te moeten, maar mijn contract liep ten einde en dit is nu weer verlengd. En dat is natuurlijk heel fijn. Het is een prima club om te werken en dat wat ik doe blijft leuk, interessant en divers. Dus lekker door. Nu nog even dit jaar uitzingen. Nog 1 week en dan even vrij. Voor het eerst sluit ik ook echt dit jaar af. Normaal loopt het voor mij gewoon door. 31 december is slechts een symbool, maar dit keer voelt het anders. Heb ik het gevoel dit jaar te willen afsluiten en vanaf 1 januari vers te beginnen. Nog even. De laatste lootjes. De bergen oliebollen voor de boeg en vuurwerk en te veel eten in het verschiet. Kom maar. Ik ben er klaar voor.

Metro 7

Wat is dat toch de laatste tijd met mensen in de metro. Ik ben zelf een hele rustige reiziger. Ik ren niet voor een metro. Er komt er altijd nog wel een. Ik prop mezelf niet als een stuk vee in een overvolle wagon. Er komt er altijd nog wel een. En ik wacht altijd rustig tot de deuren ontgrendelen voor ik op de knop druk om de deuren te openen. En dit laatst is voor veel mensen bijna een obsessie. Ze staan soms al te drukken voordat een metro uberhaubt het station in raast. Als nerveuze gekken staan ze te drukken op een knop terwijl het rijtuig een snelheid heeft waarbij je niet zou willen uitstappen. Zijn ze bang dat ze vergeten worden bij het deuren openen. Of zijn ze bang dat het knopje kapot is. Vreemd. Ik wacht ook altijd rustig af. Er is altijd wel een neuroot die voor mij drukt. Lekker laten gaan. Nergens druk om worden en gewoon in mijn eigen tempo van metro naar uitgang en andersom.

Heerlijk avondje kwam en ging

Heerlijk avondje was gekomen en gegaan.
Bergen pakjes tot aan het plafond.
Je kon amper nog staan.

Papier vloog je om de oren.
Koreaans plastic en japans speel gedoe.
Het ene nog mooier dan het andere.
Wat waren de kleintjes aan het einde moe.

Dus wel voldaan naar bed.
De schoen niet meer gezet.
En naast het kussen staan ze heel fijntjes.
Een paar mooie Thomas treintjes.



 

Schone schijn

Het lijkt wel of ik niet zoveel beleef omdat ik niet zo veel schrijf hier. Maar niets is minder waar. Zoals gewoonlijk is het een dolle boel op het werk. Alles onder controlle en nog altijd interessant. lange dagen want er moet natuurlijk veel af voor het einde van het jaar. Het lijkt wel of de hele wereld stopt met draaien op 31 december en dat we met z'n allen er nog voor moeten zorgen dat alles gedaan is. Om vervolgens op 1 januari tot de constatering te komen dat de boel gewoon doordraaid en alles weer van voren af aan begint. Alleen een stukje ouder, grijzer, meer geleefd of door de wol geverft. Nu begeef ik mij in de waan van de sint en straks breekt de kerst in volle glorie en halleluja los. Ik heb besloten me ook dit jaar weer vol in de gekte te storten. Vang iedere pepernoot op en hang het huis vol kerst. Een tijdje geleden was voor mij de winter al begonnen en nu zetten we hem ook maar door ook. Door tot ergens volgend jaar. Tot de lente weer zijn gezicht laat zien. Maar dat kan nog wel even duren.