Kom je terug van zwemmen en boodschappen doen. Aidan is moe dus zeurt om alles en zo ook dat ie niet naar binnen wil en hij kruipt tussen de fietsen in de tuin. Om vervolgens te huilen. Geen notie van wat er is pak ik hem op, troost hem en ga naar binnen. Trek z'n jas en schoenen uit en ga een flesje maken voor bed. Kom terug en wordt begroet door een bebloed handje.... Je hart staat stil, overal kijken, waar heeft ie wat zitten. Ach gut een lichte snee in z'n vinger, in de lengte richting. Geen flauw idee waar ie dat vandaan heeft. Dus snel detol erop en een mooie pleister met beertjes. Pffffff. Gelukkig geen drama en hij laat het allemaal toe. Maar waar hij het vandaan heeft, geen flauw benul. Het arme ventje, is het geen blauwe plek dan wel een schram of snee. Het zit ook niet mee als je klein en nieuwsgierig bent.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)