Ziek van angst

3:00 Vannacht. Er klonk opeens geschreeuw uit Aidan zijn kamer. Een pure angst schreeuw. Ik stoof mijn bed uit en zijn kamer in. Met wijd open ogen en een gezicht vol angst keek hij naar een hoek van de kamer. Gillen. Toen zag hij mij en gilde nog meer. Alsof er een man met een bijl door zijn kamerdoor heen kwam. Ik kreeg hem niet tot bedaren. Hij bleef gillen naar mij en iets achter mij. De angst en de heldeheid waarmee hij dat deed, zorgde ervoor dat ik ook angstig over mijn schouder keek of daar niet echt iets gruwelijks zat. Een scene uit poltergeist was er niks bij. Ik greep hem beet en bleef op hem inpraten. Hij was bloedheet van de koorts. Ook in mijn slaapkamer, bleef hij naar mij en de muren gillen. Hij had duidelijk een nachtmerrie en was aan het ijlen. Ik heb nog nooit zo veel angst gezien bij een kind. Na een tijdje op hem inpraten, kwam hij uit zijn droom. Temperaturen, en bij mij in bed. De schrik zat nog om mijn hart. En ook vandaag sleep ik het nog mee. Hij heeft er verder niets meer mee. Hij had iets gezien met veel poten. Een vampier en god mag weten wat nog meer. Ik vroeg hem een tekening ervan te maken en alles erop was zwart. Wat kan koorts je kop overhoop gooien. En dit hoop ik nooit meer mee te maken.

Ziek

Wat een dagje er op uit had moeten worden, werd een dagje thuis. Bios stond op het programma en misschien pannekoeken of de mac. Maar het ging niet volgens planning. Om 7:00 huilde Aidan van de pijn. Oorpijn. Ging niet over en twee uur later zaten we bij de dokter. Oorontsteking. Damn. En zonder vooraankondiging. De hele week gin lekker. Spelen in de speelzaal. Lekker actief. En dan opeens ziek. Verhoging. Dus een dagje in bed. Een klein, zielig ventje. Tv en slapen. Komt wel goed.

Snede

Het is vroeg en de zon is net op, ze werpt haar oranje licht over de laatste winter kou.
Een belofte van voorjaar in de lucht, doorsneden met vluchten naar ver van jou.

Iphonie

Wat kan een iPhone toch leuk zijn. Je kunt er mee bellen, sms verzenden. Internet en email. Maar ook heel veel kleine programma's draaien. Zinnige en onzinnige. Zo is er een briljante app. Want zo noem je dat, die van een foto er een uit de oude doos maakt. En natuurlijk kan ik het niet laten daar eens lekker mee te spelen. (In het maken van deze foto zijn geen Aidans schade aangedaan.)

zwemraadsel

Het begint vaak al een week van te voren. "Moet ik leszwemmen?". Met grote tegenzin beweegt Aidan zich dan door de week. En iedere dag toch weer even checken of het misschien, door een miracle, opeens niet meer doorgaat. Maar helaas. Naarmate het weekend naderd, lonkt ook weer het gloorbad. Nu is het vreemde dat hij leszwemmen verschikkelijk vind. Maar de dag erna zonder enige problemen alles doet wat hij ervoor heeft geleerd. Drijven met bandjes op zijn rug in het diepe. Gezicht onder water. Rug en buikzwemmen en springen van de kant. Zou het dan de badmeester zijn. Denk het niet. Een blik op die aardige man en hij wil nu zelf ook badmeester worden. Is het dan het harde praten. Moet wel als je over de golven uit wil komen. Of zou het gewoon het "moeten" zijn. Het alles verplicht moeten leren. We merken het wel. Zal toch een keer A moeten halen.

Nachtje

We waren even een nachtje weg. Even er tussenuit. Simone wist mij te verrassen op en nachtje hotel en een heerlijk etentje. Heel knus en romantisch. Niet ver, en ook niet dichtbij. In het plaatsje Zevenbergen. Grappig. Klein. Gehuld in karnaval. Overal cafés met versieringen. Ik kon het niet helpen de vergelijking te trekken met oude mijn of fabriek steden in Engeland. Een straat leek zo erg op een Liverpool of soortgelijke grauwe arbeiders stad. Dat, op de auto's na, het bijna daar zou kunnen zijn. Een mooi Flickr momentje ;-) Maar het was mooi. Gezellig en lief. Het eten was heerlijk. De bediening leek de romantiek niet gewend. De glazen vlogen ons om de oren. Scherven brengen geluk. Kortom een fijn weekend. Te kort naar mijn mening. Gelukkig komen er nog veel weekenden. En ik hoop veel met haar.

Even

Even een lekker weekend weg.
Even lekker in een fris hotel bed.
Even een wandeling door een onbekende stad.
Even lekker uit eten, romantisch en lekker.
Even met zijn twee.
Even de wereld voor wat ie is.
Soms is even veel te kort.

Valentijn

Het is vandaag feest op school. Valentijndisco. En Aidan wilde perse netjes gekleed. Thema was rood, dus rood is het. Haar moest zelfs in een scheiding. Player Aidan gaat vandaag harten veroveren. Valentijnskaart in zijn tas. Als een echte Casanova gaat hij op pad.

Metro 18

Het zal wel aan mij liggen maar het lijkt wel of die bestuurders van die metro's de laatste tijd wat moeite hebben met mikken. Bijna iedere dag maak ik mee dat we te vroeg stoppen en nog een stukje moeten doorrijden. Of juist te snel gaan en moeten afremmen. Stoppen, weer een stukje, stoppen. Toch weer door. Heel vermoeiend. Het lijkt me toch dat als je op zo'n ding zit het routine moet zijn om op tijd halt te houden op een station. Maar wat ik zeg, het zal wel aan mij liggen. Omaatje die omdonderen met het remmen. Kinderwagens die van de rem schieten. En overige medereizigers die angstvallig naar alles om zich heen grijpen om niet te vallen. Is het soms februari. De maand waarin de metrobestuurders even de weg kwijt zijn. Zijn de treinen van slag af. Moeten de remmen worden gemaakt. Geen idee. Ik hoop wel dat het snel afgelopen is. Want het kost mij en medereizigers de lol van het reizen.

Smile

Deze vond ik op een blog van iemand die ik via via via via en via ken. Lang verhaal. Maar laat toch zien dat iets eenvoudigs heel veel kracht kan hebben. Geniet en kijk hem uit. Positief is zo krachtig.

Valkyrie

Vanavond eens samen met Simone een stukje geschiedenis de kans gegeven. De film Valkyrie. Gebaseerd op feiten omtrent een aanslag op Hitler tegen het einde van de oorlog. Zat goed in elkaar, hier en daar een beetje traag. En ondanks dat je weet dat de aanslag niet zal slagen, is het een spannende en goed opgezette film. Vreemd te bedenken dat dit heeft plaats gevonden, en dat er mensen waren die hun leven op het spel zetten voor een betere toekomst. Mensen die tot nu toe aardig vergeten zijn. Nee ik geef geen spoiler weg of heb je niet opgelet op school. Adolf pleegde samen met zijn vriendinnetje Eva, zelfmoord en is dus niet in een aanslag omgekomen. Hoe dan ook een goed opgezeten en spannende film.