One down, 2640 to go

Het was vandaag Aidan zijn eerste dag op school. We gingen enthousiast op pad. Rugzak met lunch. Stoute schoenen aan. En de wind in de rug. Maar toen het rumoer van de school in zicht kwam, kwam ook de onzekerheid opzetten. “Ik wil naar huis” klonk het tussen Angelique en mij in. Tranen biggelden richting schoolplein. En de stroom hield pas op tot we uiteindelijk een laatste kus en knuffel hadden afgegeven en als brave ouders ons kroost achterlieten in de handen van het leerstelsel. Maar toen ik hem aan het einde van de dag ging ophalen met een gevoel van verlangen en nieuwsgierigheid, bleek dat de dag goed was verlopen. De lunch was vrijwel opgegeten. De wind was gaan liggen en de tranen opgedroogd. Dag 1 zit er op. Morgen dag 2 en dan nog minimaal ongeveer 2640 te gaan. Maar daar hebben we het nog maar even niet over.