Leeg

Op de een of andere manier is het huis nu leeg. Vrijwel alle herinneringen zijn weggevaagd of zijn aan het wegvagen. Iedere la die ik opentrek mist iets. Elke kast laat een stukje leegte zien. Daar waar eerst iets vertrouwds hing zijn nu slecht nog de contouren te zien. Het maakt dat het bijna steriel is. Bijna een nieuw huis. Alles gaat snel en eerlijk gezegd staat me dat aan een kant niet tegen en aan de andere kant is het ook vreemd. De zomer staat voor de deur en ik ben zeker van plan deze binnen te laten. Oude vrienden kondigen zich opeens weer aan. Dus ook dat kan weer leuk worden. Zal nog wel in alles mijn draai moeten vinden. Het is niet dat je negen jaar opeens even uitwist. Vergeten zal ik ze nooit. Maar ik ben open voor wat er op mijn pad ligt aan gaat liggen. En de leegte? Die zal zich wel weer opvullen en ik weet dat dit niet alleen voor mij opgaat.