Even een tijdje niets gepost maar ook even niets te vertellen. Druk op het werk. De zomer is voorbij (zeggen ze). De herfst begint zich te roeren en alles om me heen zet zich schrap op weg naar de winter. iedere dag is wel gevult. De onrust neemt toe om in huis weer wat beet te pakken (laat ik maar niet merken) en het eigen vel past prima. Vertellen doe ik straks wel weer. Als de inspiratie zich gaan aan dienen. En verhalen komen ook wel weer als ik ze weer weet te vertellen. Dus geen paniek. Ik ben er nog. En er ook nog midden in. Alleen even bezig met de rest van de wereld.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
