Ze zeggen wel eens dat het leven soms een videoclip is. Niets is minder waar. Ik reisde vannavond weer terug naar huis. Mijn mp3 player op de oren en ik liet het programma zelf willekeurig een album kiezen. "Pink Floyd" was de keuze. Aangezien ik een van de zeldzame mensen ben die opgewekt wordt van deze muziek liet ik me de keuze ten deel vallen. Tot mijn verrassing was het een instrumentale versie, eigenlijk zelfs klassiek. En perfecte combinatie. Bombastische muziek in een groezelige metro terwijl buiten de vallende avond voorbij flitst. Onverschillige blikken van nog onverschilliger reisgenoten. En een lichte lucht van natte regenjassen, meeneem maaltijden en oude kranten. Ook de temperatuur is aan het dalen en als ik de buitenlucht in stap en diep in adem. Ruik ik tussen de regendruppels door de aankomende winter. En eerlijk gezegt. Tussen jou en mij, ben ik nu helemaal klaar voor de winter in al haar pracht en venijn. Maar dat is iets voor een andere gedachte.
(klik trouwens op de titel van dit verhaaltje als je wil horen wat ik beluister)
woensdag 1 november 2006
Metro 6
blog comments powered by Disqus
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)